Aangepaste vervoer met opvoeden met een handicap van Anneke
| 'De freewheeler add gebruik ik echt super vaak. Ik koppel hem aan mijn rolstoel en mijn zoontje gaat in de maxi-cosi zo overal mee naar toe'.
Het vervoer voor jonge ouders met een lichamelijke handicap juli 2008: |
.jpg) |
Binnenshuis
Ik had in het begin wel zoveel mogelijk twee handen nodig om hem te dragen, terwijl ik ook weer minimaal 1 hand nodig heb om te kunnen rollen. We hebben veel omslagdoeken uitgeprobeerd, maar niets leek de oplossing. Of het duurde heel lang voor ik mijn zoontje fatsoenlijk in de draagdoek had, of ik had niet genoeg ruimte om zelf te rollen. De eerste weken heeft vooral mijn man onze zoon gehaald en gebracht naar mij. Op dagen dat ik alleen was met mijn zoon deed ik vooral alles op zijn kamertje en op onze slaapkamer. Toen hij een maandje oud was, was hij niet meer zo heel kwetsbaar als in die eerste weken. Ik kon hem op één arm dragen en had dus nog één hand over om binnenshuis te rollen. Ik nam hem eigenlijk altijd in de zitpositie mee. Ook al zeggen ze altijd dat de zithouding voor baby’s niet goed is, maar ik had geen andere keuze. Ik weet niet of het geholpen heeft, maar mijn zoon kon al heel snel zelfstandig rechtop blijven zitten.
Hoe ouder hij werd, hoe makkelijker hij dus kon zitten en hoe makkelijker hij dus op schoot mee te nemen was. Alleen toen Stijn zijn omgeving heel goed ging leren kennen en alles wilde pakken wat in zijn buurt komt, heb je weer die twee handen nodig. Eén om hem vast te houden op mijn schoot, en de ander om zijn handjes vast te houden of los te maken van alles dat hij pakt. Ook het rechtop zitten, is er niet altijd meer bij, want ja die hoepels en wielen van de rolstoel zijn natuurlijk ook super interessant om vast te pakken. We hebben nu gezorgd dat alles in de buurt ligt van elkaar, zodat ik binnenshuis niet zo ver hoef te rollen met hem op schoot.
| Vervoer buitenshuis Buitenshuis is het een heel ander verhaal. Ik heb een freewheeler add met daarop een maxi-cosi. De freewheeler add koppel ik aan mijn rolstoel en mijn zoontje gaat in de maxi-cosi zo overal mee naar toe. Als ik met de auto weg moet, dan hebben we even tijd nodig om alles erin te krijgen, maar dat is niet erg. De add gebruik ik echt super vaak. Je hebt er wel sterke armspieren voor nodig. In het begin niet zo, maar naar gelang mijn zoontje zwaarder wordt, merk ik dat het steeds meer kracht kost. Als mijn zoon over een maandje of twee niet meer in de maxi-cosi past, dan kunnen we een fietsstoeltje op de add zetten, zodat ik hem dan nog zo mee kan nemen. Het andere grote voordeel van de add vind ik dat als je hem afkoppelt hij heel wendbaar is en ook goed te gebruiken is door mijn (valide) man. Bijvoorbeeld ik breng onze zoon ´s morgens met de add aangekoppeld naar het kinderdagverblijf. Daar laat ik de add achter en als mijn man onze zoon dan ´s avonds gaat halen, kan hij de add gewoon als wandelwagen gebruiken. Mede door de korte afstand die we van het kinderdagverblijf af wonen, want officieel is het geloof ik niet de bedoeling dat je er als hij niet aangekoppeld is lange stukken mee wandelt. |
.jpg) |
Wandelwagen
Ook hebben we een “gewone” wandelwagen die eigenlijk alleen gebruikt werd door mijn man. Nog het meeste wordt het door mijn moeder gebruikt als we samen de stad in gaan. Het was toen nog makkelijker voor Stijn om dan in de wandelwagen ook te kunnen slapen. We hebben gekozen voor een wandelwagen waarvan de duwstang te knikken is, waardoor ik er heel makkelijk bij kan om de wandelwagen te duwen. Echter bleek dit voor buiten te zwaar te zijn. Alleen op vlakke ondergronden (zoals winkels, overdekte winkelcentra e.d.) kon ik hem dan duwen. Iets dat mijn moeder natuurlijk helemaal niet erg vond en zo als trotse oma de wandelwagen kon duwen. Inmiddels is Stijn te groot voor de wandelwagenbak, dus zullen we de wandelwagen binnenkort ombouwen tot buggy. Ook dan blijft het duwprobleem voor mij bestaan. Dus ook in de buggy zal Stijn door mij nauwelijks geduwd kunnen worden. Gelukkig zijn er een heleboel mensen die dat niet erg vinden en die taak graag van mij overnemen.
| Draagzak Sinds mijn zoontje zelf goed stevig kan zitten op schoot gebruik ik ook een draagzak. Mijn zoon zit dan in de draagzak op schoot. De draagzak houdt hem dus nog extra rechtop voor als hij zelf moe wordt of voor de schokken van het rollen op ongelijk gebied. Omdat we het pas sinds kort doen, vind ik het zelf nog behoorlijk eng om langere afstanden zo af te leggen. Je zwaartepunt ligt ineens heel anders met de rolstoel waardoor een kleine rustige afrit ineens tot problemen kan komen voor jezelf, omdat de rolstoel zich anders gedraagt. Voor langere afstanden of voor veel winkels in en uit gebruiken we dus de add en voor korte afstanden gebruik ik de buikdrager als zitondersteuning. Ook voor een snelle boodschap is het praktischer om Stijn in de draagzak mee te nemen. Ik moet dan wel zorgen dat ik een rugzak heb voor de boodschappen, want op schoot past dan niets meer. Dit is prettiger dan met de freewheeler add, omdat het in en uit de auto van de freewheeler natuurlijk wel energie en kracht kost. We hebben de banden van de draagzak wel gekruist over mijn rug, omdat ze anders afzakten met het rollen. Voordeel voor mijn zoon is dat hij lekker veilig bij mama op schoot zit. En toch kan hij de hele wereld voor zich zien en bovenal de hele wereld voor zich kan pakken als iets in de buurt komt van zijn handjes. |
.JPG) |
Geschreven door Anneke Brauers
Geredigeerd door Veroni Steentjes
Gebouwd door Monique van Dongen
Mobiel Magazine nummer 1 jaargang 4 november/december 2008
Op de website geplaatst in maart 2009