Kees Voorhoeve over Kabbalah en de zin van het leven

Het leven is echt kwetsbaar en vergankelijk. Ik kan het niet zelf beheersen. Ik kan wel zorgen voor de juiste voorwaarden om gezond te leven en mij steeds af te stemmen op de spirituele kracht, maar uiteindelijk gaat het om tot overgave te komen en te vertrouwen dat de Oerkracht mij draagt en voor mij zorgt.

In de rubriek psyche komt iedere keer iemand aan het woord over zijn religie, levenswijze of filosofie. In onderstaand artikel vertelt Kees over zijn ervaringen met de kabbalah. De kabbalah is een mystieke stroming binnen de Joods-Christelijke traditie. Kabbalah is een Hebreeuws woord dat ontvangst of openbaring betekent.

Wil je jezelf kort voorstellen?
‘Mijn naam is Kees Voorhoeve (43 jaar) Sinds 1998 werk ik als docent aan de Hogeschool van Amsterdam bij de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Ik geef daar onder andere lessen over verlies en rouw, levensbeschouwing, methodiek en sociaal beleid. In het verleden heb ik ongeveer 12 jaar gewerkt als hulpverlener in de psychiatrie, crisisinterventie en jeugdhulpverlening. Naast deze werkzaamheden had ik al vanaf mijn 20ste interesse in filosofie, religie en mystiek. Ik heb onder andere verschillende studies gevolgd bij de godsdienstfilosoof Daniël van Egmond. Vanaf 1995 ben ik zelf cursussen gaan geven over kabbalah, boeddhisme, filosofie, spiritualiteit en meditatie.’

Wat is jouw link met kabbalah?
‘Na jaren meditatie beoefend binnen boeddhistische stromingen van Trungpa Rinpoche en Sogyal Rinpoche, raakte ik meer geïnteresseerd in de Joods-Christelijke traditie. Ik begon verschillende studies te volgen over kabbalah. Dit heeft mij diep geraakt.’

Kan je kort uitleggen wat de kabbalah inhoudt?
‘Kabbalah is een inspirerende mystieke stroming binnen de Joods-Christelijke traditie en geeft diepgaande beschouwingen over de kosmos en de mens. De Sefer ha-Zohar, het Boek van de Glans, wordt als de belangrijkste grondtekst binnen de kabbalistische traditie gezien. Het is een indrukwekkend en mysterieus geschrift waarin een uitgebreid commentaar wordt gegeven op de Torah met vele diepe interpretaties over het Heilige, de schepping, de mystieke weg en de zin van het leven.

Kabbalah biedt ons de mogelijkheid onze egocentrische levenshouding te doorbreken en in contact te komen met de spirituele dimensie, waardoor onze ervaring fundamenteel veranderd kan worden in wijsheid en compassie. Spiritualiteit betekent in de kabbalah aanwezig-zijn in de ervaring van het Heilige. Het is aanwezig-zijn in het eeuwige ritme van de Goddelijke Adem. We zijn elk moment één met de Bron en tegelijkertijd in contact met de oneindige veelheid die daaruit voortvloeit. In het meegaan met de pulserende beweging van de Oerkracht, blijkt leven niet anders te zijn dan doodgaan. Het is een ritme van geboren worden en sterven. Leven is doodgaan. Doodgaan is weer opnieuw leven. Het gaat er om elk moment te beseffen dat het leven onderhevig is aan vergankelijkheid. We kunnen niets vasthouden. Het is de kunst mee te stromen met de spirituele kracht en zodoende mee te werken aan het evenwicht in onszelf en de wereld. ‘

Wat zegt de kabbalah over ziekte en gezondheid?
‘In de kabbalah worden veel inspirerende verhalen verteld over het thema van leven en dood. Reflectie over de vergankelijkheid speelt daar bij een belangrijke rol. Zijn we in staat de vergankelijkheid van het leven toe te laten? In de praktijk blijken we vaak bang te zijn voor de vergankelijkheid. We zijn bang voor de dood. Doodgaan betekent vanuit ons beperkte ik-besef gezien, dat er helemaal niets meer over blijft. Als ik het leven loslaat, denk ik dat ik zal verdwijnen. We blijken ontzettend gehecht te zijn aan het leven en nemen alles wat we ‘hebben’ als uitgangspunt. Loslaten van belangrijke ideeën, spullen of dierbare mensen roept dan onherroepelijk angst, wanhoop en verlies op. Wij willen niet met deze pijnlijke ervaringen geconfronteerd worden. Wij willen niet loslaten. Door deze gefixeerde houding kunnen mensen ziek worden. Vooral op een psychisch niveau is het gevaar aanwezig dat we te veel geleefd worden door patronen en uit evenwicht raken. De kunst in de kabbalah is weer op nieuw te zoeken naar de juiste balans. Loslaten is hierbij de centrale oefening.

Loslaten is een noodzakelijk proces binnen een meditatieve scholing van de kabbalah. Willen we actief ontvankelijk worden voor het Heilige, dan zullen we moeten leren los te laten. Wat dienen we nu precies los te laten? Het gaat om het loslaten van onze egocentrische levenshouding en de gehechtheid aan het leven. Zodra we de fixatie op de vastgeroeste en dominante ik-beleving kunnen opgeven, manifesteert zich de grondslag van ons wezen, de spirituele Essentie, voorbij leven en dood. Deze grondslag is open en helder, allesomvattend. Vanuit een panoramisch en helder bewustzijn participeren we dan aan het leven zoals het is: volledig, kleurrijk en inspirerend.’

Kan jij je zelf vinden in wat de Kabbalah zegt over ziekte en gezondheid? Heb je hier ook zelf ervaring mee?
‘Ik ben jaren lang bezig geweest om na te denken over het thema van leven en dood en geprobeerd te oefenen in loslaten. Met veel geduld en stap voor stap begon ik iets meer aan te voelen waar dit mysterie overgaat. Echter op 8 augustus 2006 kreeg ik onverwachts op mijn 42ste een hartinfarct. Dat was een heftige ervaring. Ik heb het gelukkig overleefd, maar het heeft wel mijn leven veranderd. Door zo dichtbij geconfronteerd te worden met de dood en het lijden, is mijn spirituele houding tot verdieping gekomen. Nu voel ik wat loslaten betekent. Het leven is echt kwetsbaar en vergankelijk. Ik kan het niet zelf beheersen. Ik kan wel zorgen voor de juiste voorwaarden om gezond te leven en mij steeds af te stemmen op de spirituele kracht, maar uiteindelijk gaat het om tot overgave te komen en te vertrouwen dat de Oerkracht mij draagt en voor mij zorgt. Op zo’n moment wordt de genade mij geschonken en voel ik dat ik het ‘Leven’ echt beleef. ‘

Wil je meer over Kees lezen of over verschillende religies zoals de kabbalah, bezoek dan een van zijn twee weblogs:

De naam 'de Levensboom' is een verwijzing naar de belangrijkste grondslag van de school: de Kabbalah, de mystieke Leer van Westers- Joodse oorsprong

Een menora is een zevenarmige kandelaar. Het was het oude symbool voor het Hebreeuwse volk en een van de oudste symbolen voor het jodendom in het algemeen. De menora symboliseert het brandende braambos dat Mozes zag op de berg Sinaï. De traditionele menora heeft zeven armen. Het licht is een belangrijk symbool in het jodendom. Op de eerste dag van de schepping schiep God het licht. Zonder licht is er geen leven. De Tora wordt vergeleken met het licht. Ook de ziel van de mens wordt voorgesteld als een lamp (Spreuken 20,27).

Geschreven door Kees Voorhoeve m.m.v Veroni Steentjes
Gebouwd door Monique van Dongen
Mobiel Magazine nummer 3 jaargang 2 – april/mei 2007
Geplaatst op website in april 2009

< Terug