in gesprek met Emile Cobben

 'Er zijn nog zoveel dingen die wij bij Intermobiel nog willen, maar zonder de hulp van alle vrijwilligers waren we nergens.’

In dit interview is Emile Cobben (35) uit Roermond aan het woord, directeur van Stichting Intermobiel en partner van initiatiefneemster Veroni Steentjes. Emile is enkele jaren directeur en doet dit met veel passie, betrokkenheid en enthousiasme. In onderstaand artikel komen aspecten uit zijn persoonlijke leven aan bod, maar Emile vertelt ook over zijn werkzaamheden voor de stichting en de Hoge School Arnhem en Nijmegen.

Wil je je voorstellen? 'Mijn naam is Emile Cobben, ik ben 35 jaar, ongehuwd en mijn pincode krijg je niet’, grapt Cobben. ‘Sinds februari 2010 ben ik gastdocent bij de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Ik werk als casemanager bij enkele mensen met een persoonsgebonden budget (pgb). Bij Stichting Intermobiel ben ik sinds enkele jaren directeur, een tijdrovende zaak, maar ik doe het wel met hart en ziel. Ik krijg daar niet voor betaald. Daarnaast leid ik een eigen autoraceteam, genaamd Intermobiel Racing, dus zeg maar gerust dat ik uren tekort kom per dag. Voor mijn werk als directeur werkte ik een half jaar als begeleider bij jongeren met gedragproblemen die in een speciale woonomgeving begeleid woonden. Ik was daarvoor twaalf jaar militair. Ik woon in Roermond in een eigen huis met mijn zus, maar ik ben heel veel in Arnhem bij Veroni.

Veroni
Hoe ik haar leerde kennen, is een bijzonder verhaal. In het tijdschrift Flair plaatste een collega-militair begin 1999 een oproepje om te schrijven met militairen in Macedonië. Hier kwamen veel reacties op; ik heb er één kaartje uitgehaald en dat was het kaartje van Veroni. Wij zijn daarna gaan schrijven. Na mijn uitzending bezocht ik Veroni samen met een collega. Daarna ging Veroni met haar ouders, zusje en een vriendin op vakantie naar Zeeland. Ik zocht haar weer op en ben gebleven. Sinds eind augustus 1999 hebben we een relatie. Onze relatie beschouw ik als een open relatie, omdat wij elkaar vrijlaten. Wij respecteren elkaar en hetgeen waarmee ieder zich bezig houdt. Ik zie ons als yin en yang, omdat wij elkaar aanvullen. Ik ben de rommelkont en Veroni is de netheid, ik ben de handen, zij het hoofd; als een geoliede machine die niet zonder elkaar kan’, omschrijft Emile ‘Ik volg mijn hart van A tot Z en koos op basis daarvan voor Veroni. En wat anderen daarvan denken…Tja, ik heb lak aan reacties van anderen. Ik zeg nu vaak gekscherend: Ik heb nu de ideale vrouw van gevonden, want deze kan niet meer weglopen en ligt altijd voor me klaar. We lachen daar dan hard om, want veel mensen zeggen dan van: dat kan je niet maken om te zeggen, zeker niet waar Veroni bij is. Maar humor maakt de zaken luchtig en bespreekbaar en dat gebruiken we dus ook vaak samen. ’

Directeur
‘Samen zijn we 24 uur per dag zeven dagen per week in ons hoofd met Intermobiel bezig
tijdens het: eten, tv-kijken of wat dan ook’, reageert Emile op de vraag of het moeilijk is om werk en privé te scheiden. ‘Veroni heeft Intermobiel in 2001 opgezet. Ze heeft er een stichting van gemaakt met drie lotgenoten. Ik was er in het begin bewust niet bij betrokken, want Intermobiel was een ding van Veroni en niet van mij. Bovendien was ik toen ook veel weg in verband met mijn militaire taken. Nu ben ik bijna twee jaar onbetaald directeur van Stichting Intermobiel. Het is goed voor de stichting om een directeur te hebben. Het is een voet tussen de deur, je komt iets makkelijker binnen en bij belangenbehartiging is dat zeer prettig. Als ik een gemeente of instantie bel, krijg je als directeur vaak wél de juiste mensen te pakken. Ik houd mij bezig met alles wat nodig is: bedrijfsponsoring, donateurs werven, geldinzamelingsacties opzetten, persberichten opstellen, projecten en vergaderen met andere organisaties of bedrijven. Ik geef ook voorlichting of presentaties over Intermobiel. Maar ik sta ook op een braderie of markt, als er iets gedaan moet worden of als er moet iemand van de stichting aanwezig moet zijn: voor Intermobiel gaat alles aan de kant.' 

Mijn drive en mijn passie
'Het behoud van sponsoren, donateurs en adverteerders voor Intermobiel is nu erg belangrijk. Nu houd ik mij ook bezig met de opzet van de vakantiewoning, dat is een langdurige zaak. Eind mei 2010 weten we het bedrag dat de Ladies Circle de afgelopen twee jaar heeft opgehaald voor dit project. Daarna kijken we met welke planning wij aan de slag kunnen om fondsen te benaderen en andere partijen. Daarnaast zit veel tijd in het project Move Able, een project waar de doelgroep zelf ideeën kan over nieuw te bedenken aanpassingen die ze nu missen. Sinds februari 2010 ben ik actief voor de Hogeschool Arnhem en Nijmegen. 'Ik ben daar gastdocent en houd mij voornamelijk bezig met het project Move Able. Ik begeleid daar ook studenten die met de productontwikkeling bezig zijn. Tevens bezoeken we ook de doelgroep om te kijken waar de nieuwe aanpassingen aan moeten voldoen om goed gebruikt te kunnen worden.

Dan is er nog het autoracen. Het is mijn passie om dit te begeleiden, te regelen en erbij te zijn. Voor de rest is er te weinig tijd over in een dag. Waar ik echt van geniet is, om met Veroni naar de schouwburg in Arnhem te gaan. Dan hebben we beiden even iets anders aan ons hoofd. Laat één ding duidelijk zijn: Veroni gaat altijd op alles voor! Door haar ben ik echt anders gaan leven. Zij is mijn rustpunt, mijn drive en mijn passie”, verklaart Emile stellig.

Gratis reclame
Zoals Emile zelf al opmerkte, houdt hij zich intensief bezig met de autosport. Intermobiel Racing is een initiatief van Marcel Timmer en mijzelf. Marcel startte met racen in de karting en ik begeleidde hem. In het tweede jaar werd Intermobiel Racing Karting kampioen in de Kings of Karting, dat was echt erg mooi. Daarna werd het tijd om de overstap te maken naar het autoracen, daar was ik in mijn hart altijd mee bezig. In ons eerste jaar werden wij met Intermobiel Racing meteen kampioen in de Seat Endurance Cup. Ook bereikten wij met rijders in België een hoog niveau door het behalen van een aantal podiumplaatsen in de Belcar in België. Dat was een unieke prestatie, omdat wij als team met zeer weinig financiële middelen toch deze topresultaten realiseerden. Twee jaar geleden hebben wij met twee Renault Clio’s in het Belgische kampioenschap gereden. Daar bereikten wij vijf podiumplaatsen', somt Emile op.

'vorig jaar reden wij in Nederland met een Seat Ibiza Cupra op de grote A evenementen in de Dutch Power Pack. Voor het eerst hebben we zelf een eigen auto. Stichting Intermobiel is verbonden aan Intermobiel Racing. Zo maken wij voor Intermobiel gratis reclame door onder andere een grote sticker op de auto en de naam op de teamkleding zorgen wij zo voor meer naamsbekendheid voor Intermobiel. De auto is ook in de felle Intermobiel kleur gespoten met fel gele details, zodat de auto op het circuit goed opvalt. Met Pasen waren we met de auto ook in beeld bij Hart van Nederland tijdens een item over Tom Coronel. Ook hebben veel mensen met Pasen foto’s van de auto genomen en de kinderen mochten er even in zitten om op de foto te kunnen. Zo draag je dus ook Intermobiel uit naast dat ik mijn hobby kan beoefenen. Als dat alles betaald zou moeten worden, zou het erg duur zijn en onbetaalbaar zijn voor Intermobiel. Wij proberen ook een deel van ons sponsorbudget te doneren aan Intermobiel, als de financiën het toe laten aan het einde van het seizoen. Dit moet echter dit jaar wel mogelijk zijn. Gelukkig hebben we dit de afgelopen jaren steeds kunnen doen. Verder laten we één of twee keer per jaar mensen naar het circuit komen, zodat ze een leuke dag beleven met het team.'

Dit jaar staan wij aan de start in Nederland met een Renault Clio Cup in de Dutch Renault Clio Cup. Met als coureur Ambassadeur Marcel Timmer. Het zal een leerjaar zijn voor Marcel met zorg de aansluiting te vinden in het middenveld. De progressie is nu al te zien door de eerste wedstrijd steeds neller te eindigingen. Intermobielracing is een team met gezellige vrijwilligers. Wij zijn het kleine gekke team in de paddock maar met veel respect wordt er tocg gekeken hoe wij het doen en dat maakt voor ons het zo bijzonder en gaaf om te doen.

Onvergetelijk
Zoals ieder werk een roeping heeft, hebben ook de werkzaamheden van Emile voor Stichting Intermobiel leuke en minder leuke kanten. 'Alles is nieuw voor ons en overal is een uitdaging, dat zorgt voor een bijzondere situatie die weinigen kunnen creëren. Intermobiel is Veroni's levenswerk; haar kracht is zo mooi, daar geniet ik elke dag van. Minder is dat wij nog steeds klein zijn en financieel weinig draagkracht hebben. Dat is frustrerend, vele grote goede doelen krijgen miljoenen euro’s. Wij zouden zoveel meer kunnen doen als er structurele inkomsten zouden zijn om één of twee fulltimers te betalen. Wij doen dit werk allemaal vrijwillig en dat kunnen we niet eeuwig blijven volhouden. Het werk groeit ons vaak boven het hoofd. ' 

Er is niet één favoriet “Intermobiel moment”. 'Nee, dat zijn er meerdere. Het winnen van de Niek de Jong prijs, was erg mooi. De benefietavond in maart 2007, die mijn moeder opzette en waar veel geld is opgehaald, was erg mooi. Net als de CD actie van de Gilde Opleidingen in Roermond, het is echt super dat mensen zich voor ons zo willen inzetten. Onvergetelijk waren ook de fietstocht naar Italië, de Rotarally Waalwijk en het feit dat we vele ambassadeurs en ondersteuners konden binnenhalen zoals onlangs Bibi Schouten en Kevin Hellenbrand ', zo noemt Emile een aantal memorabele gebeurtenissen op. 

Genieten
Ten slotte komen de wensen voor de toekomst aan bod. 'Ik hoop dat ik nog een lange tijd samen met Veroni kan genieten van alles wat op ons pad komt. Verder zou ik graag het aantal vrijwilligers van Intermobiel uitgebreid zien tot een landelijk opererend netwerk. Daarnaast hoop ik dat de vakantiewoning wordt gerealiseerd en dat het een succes zal zijn. Graag zou ik alles financieel zo op poten willen hebben, dat wij nog meer jongeren kunnen helpen dan we nu doen. Ach, er zijn nog zoveel dingen die wij graag willen doen met Intermobiel', verzucht Emile. 'Maar ik wil wel benadrukken dat wij zonder de hulp van alle vrijwilligers uiteindelijk helemaal nergens zijn: dus alle vrijwilligers allemaal super bedankt!'

Bron: Mobiel magazine Nummer 1, jaargang 6 november/december 2010
Geschreven door Rosan Wilts m.m.v. Emile Cobben
Geredigeerd door Veroni Steentjes
Geplaatst door Monique van Dongen
April 2011