Zij begonnen voor zichzelf

‘Een eigen pension in Frankrijk’

De meeste mensen denken bij re-integratie aan een baan in loondienst. Maar het starten van een eigen bedrijf is ook een optie. Jean Weiss, Carla Kikkert en Paul Steemers waagden de stap.

Jean Weiss (44) raakte zijn baan kwijt na een ongeluk. Ook zijn partner, Carla Kikkert (32) was gedeeltelijk arbeidsongeschikt. Samen met hun zoontjes Thomas (10) en Samuel (5) drijven ze nu hun eigen Chambres d’Hôtes in Orange, Zuid-Frankrijk.

Door een ongeluk met een zaagmachine verloor Jean Weiss begin 2004 een deel van zijn vingers. ‘Ik was trainer bij een communicatiebureau en de keuringsarts vond dat ik dat werk kon blijven doen. Het vele typewerk zagen ze niet als een probleem: dat kon toch met één vinger? Maar het topje van mijn wijsvinger was verbrijzeld. Een spraakcomputer vond de werkgever een te grote investering; hij stuurde aan op ontslag wegens verstoorde arbeidsverhoudingen. Weiss accepteerde uiteindelijk ontslag en kreeg door tussenkomst van zijn advocaat zes maanden salaris. Samen met zijn partner ging hij op zoek naar werk. ‘Ik heb me op eigen kosten laten omscholen in de toeristische sector. Carla heeft ook een toeristische achtergrond, maar ze werd voor 25 procent arbeidsongeschikt verklaard na een auto-ongeluk. Ze heeft verlammingsverschijnselen in de linkerarm, maar is altijd parttime blijven werken, onder andere bij vvv’s.’

Hard werken
Eerst leek het gunstig om iets in Australië of Indonesië te beginnen. Al snel werd het Frankrijk,  waar de meeste Nederlanders vakantie vieren. In april 2005 namen Jean en Carla het beheer over van een camping in de Dordogne. Dat avontuur eindigde na vijf maanden, omdat de eigenaren, zo vertelt Jean, te grote risico’s namen met wettelijke aansprakelijkheid. ‘Via internet kregen we contact met een Nederlander die pachters zocht voor deze Chambres d’Hôtes (kamerverhuur in het huis van de eigenaar) in Orange. Hij heeft ook een adviesbureau voor werken in Frankrijk. We pachten het pand voor vijf jaar.’
Vier gastenkamers voor in totaal acht tot twaalfpersonen hebben Carla en Jean. ‘In het seizoen is het hard werken. Maar we zijn blij met de vrijheid! Helemaal voor onszelf zorgen: dat wilden we.’ Om bij te verdienen, werkt Jean nog op de receptie van een camping. ‘Nederlanders zijn hier gewild. En ik spreek vier talen, dus dat helpt.'

‘Aan de slag als stylist’
Paul Steemers (44) kreeg in 1986 te horen dat hij hiv had. Eerst werkte hij nog, maar door ernstige ziekteverschijnselen werd hij volledig arbeidsongeschikt verklaard. Via uwv volgt hij nu een opleiding tot stylist.

Op zijn achttiende vertrok Paul Steemers naar Parijs. Hij was een tijd balletdanser en werkte ook in het theater. ‘Maar ik had niet genoeg acteertalent en ben in 1985 teruggekomen. Ik ging in Amsterdam Europees recht studeren, ook omdat ik vloeiend Frans sprak’, vertelt Steemers. In het tweede studiejaar werd ontdekt dat hij hiv had, het virus dat aids kan veroorzaken. ‘In die tijd was dat een doodvonnis. Eerst wilde ik blijven studeren, maar op een gegeven moment ben ik gaan reizen. Ik dacht: je gaat toch dood. Af en toe had ik baantjes, als theatermedewerker of als chauffeur. Tot 1994: toen werd ik ziek.’  Steemers kreeg zware longontsteking, ernstige huidaandoeningen en andere verschijnselen die bij hiv horen. ‘Ik voelde me zieker en zieker. En de nieuwe medicijnen die bij anderen goed werkten, sloegen eerst niet bij me aan. Pas in 1998 veranderde dat en ik begon me beter te voelen. Maar toen werd mijn moeder ernstig ziek.’

Herbeoordeling
Tot haar dood, eind 2004, verzorgde Paul Steemers zijn moeder. Niet lang daarna las hij over herbeoordelingen en hij besloot het UWV te bellen. ‘Ik wilde weer een baan en ben voor o procent goedgekeurd. Een vriendin die styliste is, vroeg toen of ik geen zin had om voor haar te werken. Ik moest dan wel naar de opleiding Artemis in Amsterdam.’  Sinds september volgt Steemers daar de opleiding tot stylist, betaald door uwv. Het is zwaar: een dag per week naar school en twintig uur huiswerk. ‘Maar ik geniet! En als ik klaar ben, kan ik mijn eigen bedrijf beginnen. Ik werk nu mee aan het restylen van een huis; alles, tot en met de kleuren, pakken we aan. Van de Wajong krijg ik nog 400 euro. Ik kan aanvulling vragen, maar ik heb geen zin meer in het gedoe. De vrijheid is heerlijk.’

Goede voorbereiding
Voor jezelf beginnen, vraagt de nodige voorbereiding. Financiën, advies over verzekeringen, vergunningen: dat is nog maar het begin. Wie het serieus aanpakt, maakt een ondernemingsplan en wint advies in bij de Kamer van Koophandel. Een eigen bedrijf starten, kan ook onderdeel zijn van re-integratie. In dat geval moet het plan worden voorgelegd aan de re-integratiecoach van uwv, die u begeleidt bij het vinden van betaald werk. Keurt de re-integratiecoach het plan goed, dan krijgt de startende ondernemer een bepaalde periode de kans om zonder sollicitatieplicht en mét behoud van uitkering het bedrijf op te starten. Het UWV heeft hierover de speciale brochure “kan ik ook voor mezelf beginnen? uitgebracht.
De brochure is te downloaden van www.uwv.nl of aan te vragen bij het UWV telefoonnummer 0900-9294 (lokaal tarief). Het Breed Platform Verzekerden en Werk heeft onlangs ook een nieuwe brochure uitgegeven voor starters. De brochure is te downloaden via www.bpv.nI

Bron: UWV perspectief