Gedicht

Afgeraden verlangen

Onzichtbaar is mijn ziekte, men ziet niet wat ik mankeer al doet mijn lichaam nog zo'n zeer.
Soms waggel ik als een eend en struikel ik over iets heen, maar dat dit afwijkt dat ziet geen één.
Ze denken dat dit gewoon mijn manier van lopen is en dat ik misschien wat onhandig ben,
ja dat zeggen de mensen die ik niet goed ken.
Ik heb hulpmiddelen om op een slechte dag ook de deur uit te kunnen,
zodat ik mezelf ook een leuk dagje kan gunnen.
Dan is mijn handicap opeens zichtbaar als ik zit voor een lange rolstoel rit.
Kom ik dan een vage bekende tegen dan heb ik wel eens opmerkingen naar mijn hoofd toe gekregen.
Gisteren zag ik je nog op de (accu) fiets of met de voet, waarom zit je nu hier, is dat omdat je dit moet?
Tuurlijk, ik zit er niet voor mijn lol, maar zelf vind ik dit soms ook verwarrend en mijn hoofdje slaat dan op hol.
De ene dag of week en zelfs maand kan ik veel maar helaas op andere momenten minder,
die onzekerheid is inderdaad soms een hinder.
Mijn lichamelijke accu kan op momenten langzaam, maar op de andere snel opraken
en dat is iets waar ik soms zelf voor moet waken.
Soms ben ik ook wel blij dat mijn handicap niet altijd is te zien,
Maar je steeds moeten verdedigen is soms erger misschien.
 
 
Zichtbaar is mijn handicap voor mensen die mij wel goed kennen,
door hen laat ik me ook graag eens lekker verwennen.
Je stelt je dan de waarom vraag, maar dan ben ik weer dankbaar met een goede dag als vandaag.
Heerlijk jezelf kunnen zijn en lekker tegen ze aanklagen alleen natuurlijk op mijn slechte dagen.
Zeuren doe ik niet snel maar af en toe eens uiten dat is goed en dat doe ik wel.
Je begrepen en geaccepteerd voelen dat is heerlijk en schuif ik niet onder banken en stoelen
Alleen de andere kant van de medaille daar ben ik nooit zo op bedacht geweest,
erg verwarrend misschien als je dit zo dadelijk leest.
Eén kind krijgen deed al bij sommige het bloeddruk doen stijgen,
maar mijn tweede kinderwens is taboe en dat geven ze heel duidelijk toe.
Misschien wordt het niet met zoveel woorden gezegd,
maar hun argument word me wel met zeer veel nadruk uitgelegd.
Snappen doen ze mijn wens zeer goed en dat is wel fijn,
maar dit afraden dat doet mij zo ontzettend veel pijn
Ze kunnen misschien toch ook samen met mij alternatieven bedenken,
zodat ik toch een kindje een fijn leventje kan schenken.
In plaats daarvan zeggen ze alleen waarom ik er niet aan moet beginnen,
dat mijn handicap voor mijn naasten wel zichtbaar is en toch een belemmering, dat had ikzelf ook niet kunnen verzinnen

Sonja