Interview met Johan Peters
'Ik ben zelf open over de onderwerpen relatie en seksualiteit. Toch merk ik dat veel mensen uit de doelgroep er moeite mee hebben. Mensen zonder handicap weten niet altijd goed raad hoe met deze onderwerpen om te gaan. Het is mijn streven dat beide groepen er makkelijker over kunnen en durven communiceren.'
Een auteur met zijn boek in de spotlights
Op nummer 1 in de top 5 staat het boek 'Klagen helpt niet, daar word je niet beter van; wat te doen met relatie en seksualiteit bij een lichamelijke handicap en/of chronische ziekte'? van Johan Peters. Hieronder tref je het gesprek aan dat Veroni had met auteur Johan Peters.
Wil je jezelf voorstellen?
'Ik ben Johan Peters, 35 jaar, en woon en werk in Rotterdam. Ik werk parttime bij MEE Rotterdam, een organisatie voor dienstverlening en ondersteuning aan iedereen met een beperking. In totaal zijn er in heel Nederland 26 MEE’s. Goede kans dus dat je er al eens van hebt gehoord of dat je er zelf klant bent. Ik werk bij MEE Rotterdam op de afdeling Communicatie. Ik ben eindredacteur van het blad MEEdelen, verzorg de PR, het nieuws op ons intranet etc. Naast het werk bij de MEE ben ik ook nog freelance journalist.
Hoe ben je op het onderwerp van dit boek gekomen?
Naast mijn werk bij MEE ben ik ook nog actief als freelance journalist. Daar lopen er meer van rond in Nederland. Het leek mij dus slim een boek te gaan schrijven en niet zoals iedereen achter het nieuws aan te jagen en vervolgens je werk aan allerhande media proberen te slijten. Zo ben ik wel begonnen, maar ik kwam niet aan de bak.
Een boek schrijven is één ding. Een goed onderwerp bedenken, is een tweede. Ik besloot dicht bij huis te blijven. Zelf heb ik al sinds mijn achtste een lichamelijke handicap. Ik ben nu dus 35 en heb zelf het nodige meegemaakt op het gebied van het zoeken naar een relatie en seksueel contact. Ik vroeg me af hoe andere mensen met een handicap of chronische ziekte met deze vraagstukken omgaan.
Heeft je werk bij de MEE met dit boek te maken?
Niet direct. Ik wist natuurlijk wel dat er meer mensen zijn die ermee lopen te tobben. Dat hoor je dan wel. Het is echter niet zo dat het idee in eerste instantie vanuit MEE werd aangedragen. MEE Rotterdam heeft achteraf wel voor de uitgave gezorgd.
Is er een bepaalde boodschap die je met het boek mee wil geven?
Ik ben zelf tamelijk open over de onderwerpen relatie en seksualiteit. Ik zie ook niet in waarom ik er mijn mond over zou moeten houden. Toch merk je dat veel mensen uit de doelgroep er moeite mee hebben er open over te praten. Mensen zonder handicap weten niet altijd goed raad hoe met deze onderwerpen om te gaan. Als beide groepen er makkelijker over zouden kunnen/durven communiceren … Dat is mijn streven. Of het lukt door middel van dit boekje, blijft natuurlijk de vraag.
Waarin onderscheidt jouw boek zich ten opzichte van andere boeken over dit onderwerp?
Andere boeken over dit onderwerp dateren meestal van jaren geleden en zijn veelal theoretisch van aard. Mijn boek is een boek uit de praktijk. Natuurlijk staat er wel een stuk theorie in. Het is handig als je eerst weet hoe menselijke emoties werken en wat de problemen op seksueel gebied kunnen zijn bij mensen met een beperking, voordat je er dieper op ingaat via het lezen van alle interviews met betrokkenen uit de doelgroep. Die interviews vormen mijns inziens echter de toegevoegde waarde. Het zijn verhalen uit het ware dagelijkse leven.
Heb je het idee dat je een behoefte opvult met dit boek?
Ik hoop het en gezien de nog steeds binnenkomende bestellingen uit het hele land en zelfs België denk ik ook van wel.
Voor wie heb je het boek geschreven?
In eerste instantie is het geschreven voor mensen met een handicap zelf. Ik hoop dat ze door het lezen van de interviews een blik van herkenning krijgen en wellicht inzicht krijgen in hoe ze het beste met hun eigen situatie kunnen omgaan. Ik ontvang echter ook aardig wat bestellingen van hulpverleners, vooral psychologen en seksuologen. Kennelijk bestaat er bij hen een grote behoefte om meer over dit onderwerp te lezen.
Ben je tijdens het voorwerk en het schrijven ook tegen het taboe van dit onderwerp aangelopen?
Ja, in die zin dat het mij niet is gelukt iemand te vinden die wilde vertellen over zijn of haar beroep op betaalde seksuele dienstverlening. Er zijn mensen die gebruikmaken van bijvoorbeeld de SAR of een ‘reguliere’ escortservice. Helaas wilde niemand erover vertellen.
Wil je na dit boek nog iets met het onderwerp relaties en seksualiteit voor mensen met een handicap doen?
Ik denk het niet. Mijn interesses zijn heel breed en ik zou graag, bijvoorbeeld, eens de politieke kant of de kant van de muziek op willen gaan. Het onderwerp zal wel altijd mijn interesse blijven houden.
Heb je als afsluiting nog tips hoe het taboe rondom dit onderwerp verminderd kan worden?
Gewoon open erover praten. Ik zei in het begin al dat ik zelf heel eerlijk ben over seksualiteit als iemand mij daarom vraagt. Zoals de laatste zin op de achterflap, ongeveer, luidt: ‘waarom zou je als gehandicapte niets mogen doen met je seksuele gevoelens?'
Dank voor de gelegenheid om mijn boek nader toe te lichten en ik vind het heel bijzonder dat mijn boek op nummer 1 staat in jullie top 5. Toch een teken dat ik mijn werk goed heb gedaan.
Geschreven door Johan Peters en Veroni Steentjes
Dit artikel is gedateerd. Op dit moment (2008) werkt Johan niet meer bij de MEE Rotterdam. Hij is naar België verhuist om daar verder te gaan met zijn werk als freelance journalist. Meer over hem vind je op http://www.jp-tekstproducties.com/