Rolstoeldansen - Jacqueline over rolstoeldansen en wedstrijden

’Er is maar weinig wat ik kan qua sport, dus dit is ideaal’

Jaqueline is een enthousiaste rolstoeldanser

Jacqueline van Ouwerkerk (1978) lijdt aan Systemische Lupus Erythematodes, afgekort SLE. Ze is gebonden aan een rolstoel, maar kan zich op kleine afstanden nog met krukken verplaatsen. Jacqueline leeft iedere dag met pijn, maar die wordt onderdrukt door pijnstillers tot een niveau waarop de pijn verdraagzaam is. Volgend jaar gaat Jacqueline trouwen met haar vriend. Ze wonen nu samen in Spijkenisse. Haar vriend heeft kinderen uit zijn vorige huwelijk. Ze is volledig afgekeurd en geniet van haar gezin. Jacqueline heeft twee grote passies, koken en dansen. Daarnaast steekt ze tijd in de site http://wedstrijdrolstoeldansen.hyves.nl. 

Rolsoeldansen Ze begon aan rolstoeldansen, nadat ze een demonstratie had gezien op een beurs. Inmiddels danst Jacqueline al vier jaar en ze doet het nog steeds erg graag. ’Er is maar weinig wat ik kan qua sport, dus dit is ideaal. Mijn conditie is verbeterd en mijn spieren blijven soepel, al heb ik behoorlijk vaak spierpijn. Ook wel iets te vaak, maar dat is het voor mij waard. De pijn is draaglijk, omdat het plezier vele malen groter is.’  ‘Zo heb ik ooit een leenstoel gehad’, vervolgt Jacqueline. ‘Tijdens de Weense Wals ging ik linksom en mijn rechterwiel ging rechtsom. Dit was gelukkig met de dansleraar, dus die heeft me wel opgevangen. We hebben allemaal in een deuk gelegen en zijn dit voorval nog steeds niet vergeten.’ Haar allerleukste rolstoeldansmoment :’Dat was mijn eerste danswedstrijd. Ik was de hele week zenuwachtig en vervolgens wonnen we ook nog!’ Nieuwe danspartner Ze danst nu (maart 2008) bij Danscentrum de Groot in Hilversum.’Ik dans nu anderhalf uur per week, maar vlak voor wedstrijden nemen we vaak nog een paar privélessen voor wat extra techniek.’ Jacqueline woont inmiddels samen met haar vriend en gaat als gevolg van die verhuizing over naar een dansschool in de buurt van Spijkenisse. Dan gaat ze ook verder dansen met haar vriend en stopt ze met haar huidige danspartner, waarmee ze nu anderhalf jaar danst.’In maart 2008 heb ik in Cuijk de laatste wedstrijd met mijn danspartner. Tot mei hebben we nog samen les, daarna ga ik verder met mijn vriend. We hopen volgend jaar onze eerste wedstrijd samen te kunnen dansen.’

De Weense Wals vind Jacqueline erg leuk. ‘Deze dans is zo lekker zwierig en heeft vaak vrolijke muziek. De andere dansen vind ik ook leuk, met name de Slow Foxtrot. Deze dans heeft veel afwisselende bewegingen.’ Het moeilijkst vindt ze de Tango. ‘De snelle en strakke bewegingen met de rolstoel zijn behoorlijk heftig voor het lichaam, maar wel weer erg leuk om te doen.’

Geen rare capriolen
‘Mocht je willen beginnen en heb je nog geen speciale sportstoel, dan moet je je zeker niet laten weerhouden. Je begint tenslotte met de basis en maakt nog geen rare capriolen’, verklaart Jacqueline. Zelf heeft ze er wel een aangeschaft. Bij de gemeente had ze een budget aangevraagd om een aangepaste sportstoel te kunnen kopen. De sportstoel van Jacqueline heeft bijvoorbeeld kleine voorwieltjes, een kiepwiel en speciale binnenbanden voor binnenshuis. 

‘Er zijn verschillende klassen waarin je kunt dansen’, legt Jacqueline uit. ‘Een klasse met een goede armfunctie en een klasse met een beperkte armfunctie. En ook deze klassen zijn weer onderverdeeld in drie verschillende niveaus. Zelfs als je in een elektrische rolstoel zit, kun je meedansen. In de selectieklasse kun je alleen dansen als je niet van dezelfde sekse bent. In de overige klassen mag je danspartner van dezelfde sekse zijn.’

Kledingvoorschriften
Het is niet nodig om meteen speciale kleding aan te schaffen. ‘In de Debutantenklasse is er geen kledingvoorschrift. Wel vinden ze het leuk als je netjes gekleed gaat.’geeft Jacqueline aan. ‘In de Amateurklasse kleed je je feestelijk, maar officiële wedstrijdkleding mag niet. In de Selectieklasse, dat is de hoogste klasse, is wedstrijdkleding verplicht.’

Sinds een jaar danst Jacqueline wedstrijden.’Samen met mijn danspartner, dansen wij in de Amateur combi standaard 2’  Dat betekent dat Jacqueline danst in de klasse op het middelste niveau met een valide partner en dat ze een goede armfunctie heeft. ‘Je kunt aan wedstrijden meedoen als de dansschool is aangesloten bij een bepaalde bond. En je moet zelf lid zijn van de NAVRO om mee te kunnen doen. De jury let op je techniek, houding, uitstraling en sportiviteit. Vanaf de tweede wedstrijd ben je verplicht om een startersboekje te hebben.’

In het startersboekje worden de wedstrijden genoteerd die je hebt gedanst met daarbij de eventueel behaalde promotiepunten. Met een bepaald aantal punten op zak kun je promoveren naar een hogere klasse.’Mijn danspartner en ik hebben genoeg punten om te promoveren naar de Selectie. Alleen wij mogen niet promoveren, omdat wij twee vrouwen zijn. Wanneer ik met mijn vriend ga dansen, is ons doel om wedstrijden te gaan dansen in de Selectie’, ontvouwt Jacqueline haar plannen.

Sponsoren
Rolstoeldansen heeft nog geen paralympische status, maar Jacqueline hoopt dat daar verandering in komt. ‘Het is een intensieve sport, waar je je volledig voor moet inzetten. Maar op het moment is het meer een hobby, omdat je alle kosten zelf moet dragen. Ook voor de internationale wedstrijden moet je zelf de kosten dragen, met een beetje geluk helpen sponsoren. Als het een erkende paralympische sport zou zijn, zou het er heel anders uit zien. Maar wie weet wat de toekomst brengt’, merkt ze op met een hele dikke knipoog naar potentiële sponsoren.

Heeft het verhaal van Jacqueline je interesse voor rolstoeldansen gewekt, surf dan naar deze sites voor nog meer informatie. 
http://wedstrijdrolstoeldansen.hyves.nl
www.rolstoeldansen.nl
www.rolstoeldans.eigenstart.nl
www.rolstoeldansen.startkabel.nl

Geschreven door Rosan Wilts, m.m.v Jaqueline van Ouwerkerk.
Geredigeerd door Veroni Steentjes