Het bijkomen van mijn trouwdag was de moeite waard

‘Uiteindelijk heeft het drie maanden geduurd voor ik weer bovenop de trouwdag was, maar het was het wel waard!’ In onderstaand artikel vertelt Laura (32) over haar relatie met Arno. Ze zijn bijna twee jaar getrouwd en hebben een hecht gezinsleven met hun dieren. Laura is beperkt door onder ander een beschadigd evenwichtsorgaan, ME, zenuwpijn en het chronisch pijn syndroom. Introductie Laura is momenteel bijna twee jaar getrouwd met Arno. Ze zijn al negen jaar samen. Laura is bijna 32 jaar. Samen met Arno en hun huisdieren vormen ze een hecht gezin. Laura is al twee jaar bestuurslid van de Stichting Intermobiel. Gezien de fysieke achteruitgang van Laura is ze de laatste tijd minder actief. Zij heeft een beschadigd evenwichtsorgaan en een beschadigde vijfde en achtste hersenzenuw. Deze schade liep Laura op na 22 jaar chronische oorontstekingen te hebben gehad. Ook is er acht keer een goedaardig gezwel uit haar oor verwijdert. Soms ontstaat er een soort kortsluiting in Laura’s hoofd, doordat haar hersenen verkeerde informatie binnen krijgen. Daarnaast heeft Laura ME, zenuwpijnen en het chronisch pijnsyndroom door haar hele lichaam. Laura is al meerdere jaren bedliggend. Zij vertelt in dit interview over haar huwelijk met Arno in 2010. Dit was zeker de mooiste dag van haar leven.

Arno
Arno is projectmanager en 35 jaar oud. Arno regelt alle zorg voor Laura. Hij helpt Laura met douchen en aan- en uitkleden als dat Laura zelf niet lukt. Daarnaast zorgt hij voor het eten en drinken. Laura en Arno hebben afgesproken dat Laura de administratie doet en ook alle contacten onderhoudt met bijvoorbeeld haar zorgverzekeraar. Als het Laura te veel wordt, dan neemt Arno dat van haar over. Laura probeert dit soort dingen vooral ‘s morgens te regelen, omdat zij zich dan het beste voelt en het meeste kan. Arno doet ook het huishouden, hoewel Laura de boodschappenlijstjes maakt. Soms is dat best lastig, omdat ze niet altijd weet wat er nog in de koelkast staat. Laura vindt het belangrijk om zelf dingen te blijven doen, omdat zij haar aandeel wil leveren in hun relatie. 
 

Dieren
Laura en Arno hebben vijf huisdieren. Drie poezen, een hond en een konijn. Er zijn er drie bejaard die ook wat extra zorg nodig hebben. De taken voor de dieren hebben Arno en Laura verdeeld. Laura zorgt voor twee dieren: een poes en een hond die bij haar wonen. De slaapkamer grenst aan de woonkamer. De deur staat altijd open behalve als Laura ‘s middags rust en ‘s avonds. Maar de poes en de hond liggen dan altijd bij haar.
 

Ontmoeting
Laura heeft ooit op het internet een bericht geplaatst dat ze mensen zocht met dezelfde oorproblemen als zij heeft. Arno reageerde daar op, omdat hij vroeger buisjes heeft gehad. Toen hebben ze wat heen en weer gemaild. Mailen werd bellen en uiteindelijk hebben ze elkaar ontmoet. De reizen tussen Amsterdam en Brabant waren met name voor Laura erg vermoeiend. Toen Arno voor zijn werk verhuisde, zijn ze meteen gaan samenwonen. Ze kenden elkaar toen pas drie maanden.

Bruiloft Trouwen was voor mij een bekroning van zeven jaar voor- en tegenspoed delen met Arno. Het was voor mij een logisch volgend hoofdstuk in onze relatie. Het ultieme wat wij konden doen, is onze liefde laten bezegelen met een huwelijk. Onze trouwdatum; 16 augustus, valt samen met de datum van onze eerste date, nu elf jaar geleden.

Er kwam meer kijken bij het regelen van hun bruiloft dan Laura had verwacht. Ook emotioneel gezien. Laura kreeg de Mexicaanse griep in 2009. Toen heeft ze acht maanden intensieve therapie gehad om daarvan op te knappen en om klaar te zijn voor haar bruiloft. Dat is haar uiteindelijk gelukt. Op haar trouwdag Laura werd ‘s morgens opgemaakt en haar haren werden gedaan. Natuurlijk deed ze haar trouwjurk aan. Deze had zij samen met Arno gekocht. Het moest een simpel jurkje zijn. Het eerste jurkje dat Arno uit het rek pakte, is het geworden. Een vriendin van Laura heeft de foto’s gemaakt. Laura heeft die dag heel veel Red Bull gedronken om zichzelf op te peppen. Ze moest namelijk de hele dag wakker zijn. ‘s Morgens bleek de lift van hun appartement kapot te zijn. Laura heeft gebeld met de storingsdienst en die hebben er voor gezorgd dat er op tijd iemand was om de lift werkend te krijgen. Die man heeft ook gewacht tot iedereen beneden was. Om drie uur zouden Arno en Laura trouwen in het gemeentehuis. De moeder van Arno is ook ziek en kreeg onderweg naar het gemeentehuis een aanval. Daarom moest zij helaas terug naar huis. Laura en Arno hebben een uur gewacht in de hoop dat zij er nog bij kon zijn, maar dat is helaas niet gelukt. De ceremonie begon daarom pas om vier uur.

Gasten Laura en Arno hadden geen idee hoeveel mensen er zouden komen. Omdat het voor Laura te vermoeiend zou zijn om een receptie of een feest te geven, hebben ze besloten om iedereen op het gemeentehuis uit te nodigen. Er waren ongeveer tachtig mensen aanwezig. Het is gelukt om al deze mensen een plekje te geven in de trouwzaal.   De hond Tascar heeft de ringen gebracht. Hij stal alle harten door uitgebreid op het kleed in de trouwzaal te gaan rollen. Het liefst hadden Laura en Arno alle dieren erbij gehad, maar dat was niet mogelijk. Het zou de dieren te veel stress op leveren. Laura en Arno hadden met het gemeentehuis kunnen regelen, dat de gasten hun op de gang na het trouwen konden feliciteren. Laura vertelt dat ze bedolven werden onder de cadeautjes en enveloppen. Dat vonden zij een hele verrassing, omdat ze er niks over in hun trouwkaart hadden gezet. Daarna zijn ze met de naaste familie en hun beste vrienden naar hun eigen huis gegaan voor champagne en een buffet. Tegen zeven uur ’s avonds was het feest voorbij.

Laura werd halverwege de dag al heel erg moe. Ze heeft haar rolstoel voor zover dat mogelijk was in de ligstand gezet, maar ze moest zich groot houden. Uiteindelijk heeft het drie maanden geduurd voor zij er weer bovenop was. Maar het was het wel waard!   Terugkijken De hele trouwdag is verlopen zoals Laura en Arno hadden bedacht. Het voorwerk was wel meer werk dan Laura had gedacht. Het huis en het balkon moesten netjes zijn voor de gasten die kwamen eten. Laura heeft zelf bedankjes gemaakt, maar dat was wel meer werk dan ze van tevoren had gedacht. Arno had destijds ook net een nieuwe baan, dus er kwam veel regel werk op Laura neer. Twee weken voor de bruiloft was Laura al aardig moe geworden.

Vrouw versus vriendin
Laura voelt zich niet anders als vrouw dan als vriendin van Arno. Wel merkt ze dat het zorgt voor meer erkenning. Ook wilde ze graag de achternaam van Arno dragen. Daarbij komt dat een bruiloft nu nog redelijk goed te doen was voor Laura, hoewel zij zelf aangeeft dat ze ook op bed zou trouwen als dat de enige mogelijkheid zou zijn.
 

Tips
Laura en Arno hebben zich goed laten informeren bij het gemeentehuis. Ze hebben gevraagd welke trouwzalen er zijn en hoeveel mensen daar dan in kunnen. Het moest ook toegankelijk zijn voor rolstoelen. Van tevoren hebben ze veel doorgesproken en bekeken. Ook vindt Laura dat je jezelf moet kunnen zijn op je trouwdag. Je moet je comfortabel voelen in de omgeving waar je in trouwt. Laura en Arno hebben gemerkt dat mensen bereid zijn om veel te doen om je de mooiste dag van je leven te bezorgen.

 

Daarnaast zegt Laura dat je de dag moet invullen, zoals je dat zelf wilt en niet zoals anderen willen dat je het doet. Laura en Arno zijn heel duidelijk geweest naar iedereen. In de trouwkaart hebben ze gezet dat zij in besloten kring hun huwelijk zouden vieren, omdat de belastbaarheid van Laura beperkt is. Iedereen was uitgenodigd op het gemeentehuis. Daarna was er de gelegenheid om het bruidspaar te feliciteren. Deze tekst hebben zij ook in de krant gezet. Laura en Arno hebben gemerkt dat dit begrip kweekt bij mensen. Hierdoor is de dag verlopen zoals zij dat wilden, zodat zij ook van hun eigen trouwdag hebben kunnen genieten.
 

Geschreven door Fleur Meeusen
Geredigeerd door Veroni Steentjes
Juli 2012