gedicht vriendschap

Vriendschap

Wat is vriendschap?
Is het open staan en geen gevangenschap?
Is het allebei naar elkaar toe bewegen?
En je hart bij elkaar kunnen legen?

 

Maar wanneer houdt het op,
En zeg ik onze vriendschap stop.
Het initiatief komt steeds van mijn kant.
Je strooit in mijn ogen zand.

 

Steeds weer een andere smoes of oorzaak,
maar geen een ervan is echt raak.
De telefoon is leeg of de mail doet het niet.
Dat doet me zeker wel verdriet.

 

Moet ik de eer aan mezelf houden?
Ik kan je excuses niet meer vertrouwen.
Je bent de enige vriendin die van voor mijn ziekte is.
Dat wegvallen is wel een gemis.

 

Je houdt afstand van mij en mijn ziek zijn,
Omdat het bij jou zorgt voor teveel pijn,
maar ik kan mijn ziekte en pijn niet negeren.
Je zou van mijn ziekte ook kunnen leren.

 

Dan zie je dat er naast pijn.
Ook ruimte kan zijn voor fijn samen zijn.
In plaats van steeds op afstand elkaar ontmoeten
Alsof het geen vrije keuze is maar een verplicht moeten.

 

Je houdt mijn ziekte buiten jouw leven,
was mij dat maar gegeven.
Om mijn ziekte even een dag af te kunnen doen.
Kom eens dichtbij en geef me een ouderwetse zoen.

 

Maar als je wel bij me op bezoek bent.
dan is het wel alsof je me kent.
Maar daarbuiten zie je mij geheel niet.
Door drukte en andere verplichtingen doe je me verdriet.

 

Aan verplicht contact heb ik geen zin.
Daar zie ik geen heil meer in.
De afgelopen vele jaren waren een prettig samenzijn.
Maar de vreugde is op en wat overheerst is de pijn.

 

Maar wanneer moet ik een definitieve beslissing maken.

Als iemand steeds je hart weet te raken.

In jouw leven is geen plaats voor mij.
Dus laat me los en ik ben dan vogelvrij. 

Johanne

Mobiel Magazine juni 2013