De poes goed poetsen, over intiem wassen in de zorg

Al twintig jaar zitten er  vreemde handen aan mijn ‘poes’ oftewel vagina om het te wassen of af te vegen na de toiletgang. Ik merk in de zorg dat weinig mensen de poes echt goed wassen.  Het washandje fladdert er vaak een beetje langs, maar echt goed tussen de schaamlippen wassen  wordt weinig gedaan. Ik kan ook niet zien of het vies is of niet.  Ik ben hygiënisch ingesteld, dus dat geldt ook voor intiem wassen. Ik wil  niet dat ik op een afstand naar vis ruik.

 

Natuurlijk is duidelijk zijn in hoe je het wilt hebben het allerbelangrijkste .  Maar als je iedere dag meerdere handen aan je poes hebt, is dat zwaar.  Het blijft na al die jaren toch een intieme handeling. Mijn  karakter speelt hierin een rol. Gene en ongemak zitten mij in de weg.  Ik vind het  moeilijk om te zeggen:  “Doe de kleine en grote schaamlippen uit elkaar en was er dan goed tussen”.

 

Ik heb gemerkt dat het voor de verzorgenden ook moeilijk is. Een verzorgende vertelde me dat ze  wist dat ze er niet goed tussen waste zoals ze het bij haarzelf deed. Ze wist niet hoe ze dit onderwerp moest bespreken. Ze begreep namelijk dat het voor een cliënt ook moeilijk is als iedereen aan je poes of penis zit.  Na een gesprek met haar was de gene van beide kanten weg.  Ze heeft het ook in een werkoverleg besproken waardoor er wel degelijk wat verbeterd is.  Er wordt nu eerder gevraagd: “Is het voldoende zo of wil je het anders hebben?”

 

De poes goed poetsen is een onderwerp dat nog de nodige keren besproken moet worden om echt iets op dit gebied te veranderen. Hopelijk  geeft deze bijdrage een opening om intiem wassen te spreken met een cliënt of verzorgende. Het is dus voor beide partijen een intieme handeling. Overeind blijft staan dat de poes toch echt goed gepoetst moet worden.

 

Geschreven door Veroni Steentjes

Geredigeerd door Johan Fiddelaers en Evy

Grafische bijdrage Jeanne Melchels