Kies weg, tandarts pech?

Ik (Veroni) lig sinds 1994 op bed door posttraumatische dystrofie. Sinds die tijd komt de tandarts aan huis. Sinds 1997 ben ik onder behandeling bij het Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde (CBT) van Groot Klimmendaal. De laatste jaren komt de tandarts aan huis, omdat ik niet vervoerd kan worden, maar wat als ik iets aan mijn gebit heb, wat dan?

 

In al die twintig jaar dat de tandarts aan huis komt, heb ik nog nooit iets aan mijn gebit gehad in de zin van een gaatje of een ontsteking. De tandartsen komen aan huis voor de halfjaarlijkse controles en voor het maken van een nieuwe afdruk voor een mondbit. Af en toe halen ze wat tandplak weg. Op mijn verzoek geven ze fluoride als extra bescherming om gaatjes te voorkomen of om beginnende gaatjes een handje te helpen. Ik verzorg mijn gebit altijd goed, ik poets zelf elektrisch en gebruik daarnaast ook mondwater.
 

Verstandskies
Mijn verstandskies is er jaren geleden in het ziekenhuis uitgehaald door een kaakchirurg. Er is op advies van de anesthesist een Ketensin/L-carnitine infuus aangebracht en een verhoogde dosis verdoving toegebracht als voorzorgsmaatregelen om het risico op het verspreiden van dystrofie zo gering mogelijk te maken. Ik was toen nog mobiel met bed en kon met bed in de bus vervoerd worden. De verstandskies eruit halen viel me erg mee.
 

Kies weg
Twee maanden geleden brak een groot stuk van mijn kies af toen ik een hard snoepje in de mond had. Het was de één na laatste kies linksonder die aan de buitenkant was afgebroken. De rand van de kies voelde ruw tegen mijn wangrand aan. De wang viel in het gat tegen de kies aan, wat irriteerde. Ik had er verder gelukkig geen pijn aan. Emile maakte met de telefoon een foto van de kies en stuurde die naar mijn nieuwe tandarts op Klimmendaal. Twee weken daarna had ik toevallig een gepland thuiscontrole staan.

 

Ze heeft de kies bekeken en wist er niet goed raad mee. Er was namelijk een groot stuk afgebroken. Ze gaf aan dat het zeker zou gaan ontsteken, maar hoe lang het zou duren, was niet te zeggen. Het probleem was allereerst dat ze geen apparatuur had om het thuis te doen. Ze wist van het bestaan van een ambulante tandarts af. Hij kon aan huis komen, maar zijn apparatuur was ook te huur. Omdat deze tandarts geen contract heeft met mijn zorgverzekeraar zou het handiger en prettiger zijn dat het CBT Arnhem de apparatuur van hem huurt.

 

Twee weken later belde mijn tandarts op dat ze advies had ingewonnen bij collega's en het toch niet aandurfde. Ze was bang dat de kies zou afbrokkelen en dat hij er dan toch uit gehaald moet worden. Ook was ze bang voor bloedingen. Ze wilde het daarom in de praktijk doen of in het ziekenhuis. Aangezien mij vervoeren niet mogelijk is, besloot ik de kies de kies te laten en er niets aan te doen.

 

Tandarts pech?
Iedereen om me heen was verontwaardigd. Er zijn toch meer mensen die thuis aan hun gebit behandeld moeten worden. Worden die allen in de steek gelaten? Betekent huisgebonden zijn ook tandgebonden zijn? Ja, dus.
 

Redder in nood
Ik heb daarna mijn oude CBT tandarts Herma van Vliet gemaild die ook aan Intermobiel verbonden is als vraagbaakdeskundige.

Ze is helaas enkele jaren geleden bij het CBT Arnhem weggegaan. Ik heb de foto van de kies toegevoegd, zodat ze meteen kon zien waar het om ging. Herma kwam net uit Ghana terug waar ze mensen opleidt zodat zij hun patiënten beter kunnen behandelen. Ze heeft de apparatuur en techniek om de kies thuis te behandelen. In Ghana heeft ze ook weinig mogelijkheden zoals het ontbreken van stroom waardoor het vaak improviseren is. Ze durfde het wel aan om mijn kies te behandelen. Ze verwachtte niet dat de kies er meteen uit zou moeten, dus een infuus hoefde ik gelukkig niet meteen te regelen. Ik was blij dat zij het wilde doen, omdat ik haar ken en vertrouw. Dat is zoveel fijner dan een onbekende ambulante tandarts.
 

Behandeling
Op 14 april 2015 kwam ze bij me thuis om mijn kies te behandelen. Ze had de nodige apparatuur van zichzelf en haar man bij zich, die een tandartspraktijk heeft. Ik had een tandartsassistente geregeld. Het plan was mijn kies te behandelen via Atraumatic Restorative Treatment (ART).  Ze heeft de randen van de kies schoongemaakt met handinstrumentarium. Ze moest wel weten of er in mijn kies nog leven zat of niet. Als ze mijn kaak zou verdoven, kon ik niet meer aangeven of ik wel of geen pijn had. Daarom hebben we ervoor gekozen om het niet te verdoven. Als ze de kies zou afsluiten terwijl hij rot is, zou het gaan ontsteken door de afsluiting van lucht en speeksel. Gelukkig zat er nog leven in mijn kies en was dat dus niet het geval.
 

Compressor als instrumentarium
Herma had eerst een mobiele eenheid uit het ziekenhuis in Ede mee willen nemen voor het afzuigen, maar dat had ze niet gedaan, omdat ze dacht dat we geen perslucht hadden. Maar Emile heeft wel perslucht in huis in de vorm van een compressor. Deze compressor is dus ingezet om de kies droog te blazen, zodat ze hem van de buitenlucht kon afsluiten. Emile kan hem heel zacht bedienen, omdat hij voor het autoracen gebruikt werd op computerchips mee schoon te blazen, wat ook heel voorzichtig gedaan moet worden.
 

De assistente scheen met een zaklamp in mijn mond, omdat de tandarts door het lampje op haar voorhoofd weinig zicht had. De tandarts heeft de kies afgesloten van de buitenlucht en speeksel door middel van glasionomeer. Ik ben dus door drie mensen behandeld en mijn kies is gered en hersteld. Goed teamwork dus!
 

Ik ben nu overgestapt naar Herma als tandarts, omdat zij me thuis wel kan behandelen en het vanuit Klimmendaal dus moeilijk is. Fijn dat ik weer bij mijn vertrouwde tandarts ben. Kies weg, tandarts pech? Nou, het leek er lange tijd wel op, maar gelukkig is er toch een andere oplossing gevonden door een tandarts die 'out of the box' denkt en doet.

 

Geschreven door Veroni Steentjes
Geredigeerd door Evy

Juni 2015