Johan: strandvakantie
|
Ik ben Johan Fiddelaers, 37 jaar, getrouwd met Mary en we hebben 2 kinderen: Jesper 5 en Niels 3 jaar. Sinds 1998 heb ik ernstiger 
ugklachten. Echter na twee rugoperaties (2003 en 2004) ben ik bedlegerig geworden. Enkele keren per dag kan ik het bed uit voor maximaal een half uurtje. Graag wil ik mijn vakantieverhaal met jullie delen. Dit om te benadrukken dat er wel degelijk mogelijkheden zijn als je ernstig beperkt bent. Dus die activiteiten heb ik bewust uitgelicht. Sinds december 2006 hebben we een auto (Chrysler Grand Voyager, zie fotohoek ) waarin ik liggend vervoerd kan worden. Mijn wereldje is hierdoor aanzienlijk vergroot. We kunnen weer samen op bezoek gaan bij familie en vrienden. Een weekendje weg (maart 2007) werd als succesvol ervaren. Dus dan kunnen we ook in de zomer op vakantie gaan, toch? We speurden in de bekende vakantiegidsen naar een geschikt adres, hetgeen aan de volgende wensen moet voldoen:
De autoreis van 2 uur had ik goed doorstaan, beter dan verwacht zelfs. De tweede dag zijn we naar het zwembad van het bungalowpark gegaan, uiteraard met de auto, om zo kostbare ‘op zijn’ tijd te besparen. Eerst heb ik een klein half uurtje met onze kinderen in het water ‘gedobberd’. Daarna ging ik bij het kinderbadje liggen op een van te voren opgeblazen luchtbedje. Na twee uurtjes (hersteltijd) zijn we teruggegaan naar ons bungalowhuisje. Later in onze vakantie hebben we dit nogmaals gedaan. Twee dagen later zijn we per auto naar de boulevard van Kijkduin gegaan. Daar hebben we naar de zee gekeken en enkele winkeltjes bezocht. Toen mijn tijd erop zat ben ik in de auto liggen (tijdschrift lezen). Mijn vrouw en kinderen hebben er nog wat rondgewandeld. De dag erna zijn we ’s middags naar het centrum van Den Haag gereden. We parkeerden bij het Binnenhof. Als ware toeristen hebben we op het Binnenhof gewandeld. Dat was leuk om te zien, nooit gedacht dat ik daar nog eens zou kunnen komen. Op de terugweg zijn we langs de twee paleizen gereden.
Vrienden van ons wonen in het naburige Zoetermeer. We hadden met het uitzoeken van ons vakantieadres er rekening mee gehouden, dat een bezoek aan hun mogelijk was. Dus op een middag zijn we er op bezoek geweest. Dat deed goed, na al die jaren. Een weekje later hebben zij ons bezocht. Gelukkig hadden we ook nog een dagje echt strandweer. Mijn broer en zijn vriendin kwamen net die dag bij ons op bezoek. Bij slecht weer konden zij iets met de jongens ondernemen, wat anders niet mogelijk zou zijn. Maar het strand zagen zij ook wel zitten. We namen het al opgeblazen luchtbedje mee. De jongens vermaken zich super op het strand. Ook zijn we nog enkele andere dagen naar het strand geweest. Het weer was minder, dus truien aan. In de tweede week zijn we naar Scheveningen geweest. Daar hebben we lekker op de boulevard rond gelopen en bij de pier geweest. Na een half uur ben ik in de auto, aan het strand geparkeerd, gaan liggen. Mary en de jongens zijn toen naar de trams gaan kijken. Op de terugweg van hun wandeling hebben ze frietjes met drinken gekocht. Dit hebben we samen op het strand opgegeten, ik op mijn luchtbedje. Zo hebben we gezellig gepicknickt, kijkend naar de zee. De dag erna zijn Mary en de jongens naar Madurodam gegaan. Het had geen zin voor mij om mee te gaan. Ik heb toen gecomputerd op mijn meegenomen laptop. Op het vakantiepark hadden we een internetabonnement gekocht. Speciaal voor de uurtjes dat ik alleen zou zijn. Achteraf gezien ben ik niet veel alleen geweest, door juist creatief met de mogelijkheden om te springen. De dag voor vertrek naar huis hebben we gewandeld in de duinen. ’s Middags zijn we in de trui op het strand gaan liggen. Na twee weken keerden we tevreden huiswaarts. We hadden veel activiteiten als gezin ondernomen. Alleen het weer was niet best. Tja, je kunt niet alles beïnvloeden. Geschreven door Johan Fiddelaers. |
|
