Paralympische sport is zeker topsport!

Veroni Steentjes heeft sinds haar twaalfde jaar Complex Regionaal Pijnsyndroom (CRPS) waardoor ze nu ruim twintig jaar bedlegerig is. Ze schrijft over de Paralympische sporten aangezien in september 2016 de Paralympische Spelen in Brazilië zijn.

Paralympische sport is zeker topsport!

Gelukkig komt er iedere Paralympische Spelen meer aandacht voor de Paralympics. Op de NOS wordt er ook steeds meer zendtijd aan besteed. Want waarom wel tijd voor de Olympische Spelen en niet voor de Paralympische Spelen? Er zit minder commercie omheen. Er zijn veel minder bedrijven die de Paralympische Spelen willen sponsoren. Het wordt gelukkig wel beter. In reclamespotjes zie je gelukkig ook steeds meer mensen met een handicap, waaronder die van Nike, Randstad en M Line. Dat is een goede vooruitgang.

 

Ik vind dat de Paralympische sporters zeker niet onderdoen voor de Olympische sporters. Met een handicap sporten is vaak moeilijker en je begaat nog veel onbegonnen paden. Er zijn minder voorzieningen om ergens aangepast te sporten. Dan moet je dus ook vaak verder reizen. Als je goed bent, is er minder ondersteuning dan voor valide sporters zowel mentaal, fysiek als op financieel gebied. Als Paralympische sporter moet je er ook vaak bij werken om in je onderhoud te voorzien. Je kunt je niet fulltime op je sport richten wat een groot deel van de Olympische sporters wel kunnen. Je moet dus erg gemotiveerd zijn en veel discipline hebben. Geheel in het teken van de sport leven willen ze wel, maar ze kunnen dit niet op enkele uitzonderingen na.

 

Voor de Olympische Spelen van Beijing was een ‘climat control’ kamer gebouwd op het trainingcentrum in Papendal in Arnhem. Dit was gebouwd voor de valide sporters om te oefenen in condities gelijk aan die in Beijing vanwege de daar aanwezige smog. Maar dacht je dat de Paralympische sporters er daarna gebruik van mochten maken? Nou, nee dus! Het stond er al en de Paralympics zijn na de Olympische Spelen dus ze zitten niemand in de weg. Zo oogt het dat je aan deze sporters minder belang hecht. Waarom wel alles voor de Olympische sporters en niet voor de Paralympische?

 

Er is nog een lange weg te gaan, maar iedere vier jaren wordt er vooruitgang geboekt door het meer in beeld te brengen. Dat kan nog zeker verbeterd worden. De TV zendtijd is erg beperkt ten opzichte van de Olympische Spelen. Ook in de aanloop naar de Paralympische Spelen is de aandacht beperkt.

 

Daarom wil ik enkele van de Paralympische sporters in beeld brengen die symbool staan voor alle sporters. Ik heb veel respect voor deze Paralympiërs die naar Rio gaan. Ik wens ze alle succes toe. Ik hoop op veel successen maar wens ze ook vooral veel plezier toe.

Ik hoop dat na de Spelen inderdaad blijkt dat er meer aandacht aan is gegeven dan tijdens de Spelen in Londen. Er is nog een lange weg te gaan, maar een weg die door Intermobiel zeker gevolgd en gestimuleerd zal worden.

 

Veroni Steentjes
afkomstig uit het Mobiel Magazine juni 2016