Gedicht over een onzichtbare handicap hebben
Een onzichtbare handicap
is een dubbel gebrek,
Er is bij je van buiten weinig tot niets te zien.
Daarom wordt er snel geroddeld over het bezien.
Het zal wel meevallen en niet zo erg zijn.
Dit wordt zo snel gezegd en veroorzaakt mentaal veel pijn.
Als voorbeeld de ene dag was je te zien op een feest
en was je volgens omstanders het wilde beest.
Je ligt daardoor een week gevloerd op bed
en niemand vraagt zich af of jij je wel redt.
Tijdens een uitje wil je er leuk uitzien en met make-up maskeer je veel,
maar daardoor zien mensen je beperkt en niet geheel.
Ze zien bijvoorbeeld alleen de mooie geklede jonge vrouwe
die onlangs is gaan trouwen.
Als ze dat allemaal wel kan doen,
dan wringt toch ergens een schoen.
Ze geloven dan niet jouw verhaal
en denken snel ze maakt onnodig roering en kabaal.
Ze zien je aanpassingen als een mooi sieraad om,
terwijl het zorgt voor je vingers houden in de kom.
De hond die je bij je hebt is jouw hulphond.
Daar loop je niet voor een ander mee rond.
Er wordt anders naar je gekeken
maar bedenk wel dat zijn de ogen van leken.
die niets van ziektebeelden weten,
maar je wordt wel van alles verweten.
Een ander voorbeeld is je moet je kind ophalen dus naar school toe.
Ondanks dat je je ellendig voelt en doodmoe,
maar zelf werken kun je niet.
Zo erg is het nu toch ook weer allemaal niet?
Zo wordt er snel gedacht.
Wat de pijn absoluut niet verzacht.
Het brengt veel frustraties teweeg
Je voelt je van binnen onbegrepen en leeg.
Was er maar een manier om het zichtbaar te maken,
zodat het mensen wel begrijpen en raken.
Het is geen kwestie van niet willen maar van niet kunnen.
Je zou graag je eigen huishouden runnen.
Mensen kijk alsjeblieft verder dan je neus lang is
en je hebt wat je ziet wellicht mis.
Niets is wat het lijkt
wat uit deze verhalen ook weer blijkt.
Mensen kunnen niet in je hoofd kijken
en dus geen juist beeld van je bereiken.
Laat de oordelen die mensen maken
je niet teveel pijnigen en raken.
Alleen jij kunt je ziekte aanvaarden
en kwaliteit van leven ervaren.
Laat je niet door anderen uit het lood slaan,
want jij moet dit alles al meemaken en doorstaan.
Ik schrijf voor alle onzichtbare lijders dit gedicht
en hoop bij anderen op een beter begrip en juister zicht.
Veroni Steentjes
Afkomstig uit het Mobiel Magazine juni 2017
Op de website in juli 2017.