Stichting Intermobiel

Interview met Alyda Norbruis over Rio

Alyda begon haar Paralympische carrière in Londen 2012. Daar behaalde ze zilver op het onderdeel 500 meter tijdrit op de baan in een tijd van 42,464. Daarnaast is ze zevenvoudig wereldkampioen!

 

Rio: goud 500 meter tijdrit op de baan

       goud tijdrit op de weg

       brons 3000 meter achtervolging op de baan

       5e bij de wegwedstrijd

 

Hoe heb je de Paralympische Spelen ervaren (sfeer, ceremonies, media-aandacht, accommodaties)?Alyda_Norbruis

‘Ik heb het als heel positief ervaren en ook nieuw. Ik ben ook in Londen geweest, dat was heel anders. Rio was op haar manier heel mooi en leuk. De sfeer kwam grotendeels overeen met Londen, zowel het dorp als op de wedstrijdlocaties. Daar was heel veel publiek, dat heeft me positief verrast.

 

De Nederlandse media-aandacht die er was, kan ik alleen maar toejuichen. In Londen was er al een flinke stap in gezet en in Rio zag je daar mooie ontwikkelingen in; dat het beter en meer wordt. De media-aandacht voor de Paralympische Spelen staat echter helemaal niet in verhouding met die voor de Olympische Spelen. We kunnen daar wel heel hard tegen aanschoppen, dat het veel minder is, maar met elke verbetering die ik merk of meekrijg, ben ik alleen maar heel erg blij. Daar moeten we vooral naar kijken, denk ik.’

 

Wat betekenen je prestaties en je behaalde medailles voor je?

‘Dat betekent heel veel voor mij. Ik heb hier lang naartoe gewerkt. Ik had de hoop op één keer goud als alles een beetje zou lukken. En het werd meer dan dat. Ik heb mijn dromen en mijn doelen gehaald. Er overheerst een heel fantastisch gevoel, blijheid en tevens ook opluchting dat het gelukt is. Het heeft me als sporter verrijkt, maar ook als mens. Ik ben op vier onderdelen uitgekomen en daar rolde voor mij vier keer een prima resultaat uit.

 

Ik had vooral mijn zinnen gezet op de 500 meter tijdrit op de baan. Dat dat dan lukte, was waanzinnig. Ik ben daar vier jaar lang regerend wereldkampioen op, en dan hoop je, dat op het moment dat het eigenlijk nog één keer moet, het dan ook lukt. Ja, dan is het blijheid en opluchting alom.

 

Daarnaast gingen de andere prestaties ook goed. Dan ben je zo blij, dat het er op die manier zo uitkomt. Ja, achter elke prestatie zit een verhaal en een bepaald gevoel bij. Ik kan niet zeggen, dit is mijn mooiste of mijn beste. Voor alle vier de wedstrijden beleefde je een bepaalde route.

 

Mijn hoofddoel was dus de 500 meter tijdrit, om juist daarop goud te winnen. Natuurlijk ga je altijd voor goud, maar bij de 500 meter was dat realistisch. En het lukte, superfijn is dat. Dat was ook de race waar ik de meeste spanning bij heb gevoeld. Toen was ik echt heel zenuwachtig, zo zenuwachtig was ik nog nooit geweest. In de races voor mij werd ook harder gereden dan ooit. Dus ik wist dat ik onder mijn eigen wereldrecord moest duiken, wilde ik überhaupt aanspraak maken op de Paralympische titel. Daarnaast hadden we in het Nederlandse kamp bij het wielrennen nog geen goud behaald. In de wedstrijddagen daarvoor lukte dat net niet. Voor deze race legde ik mijzelf heel veel druk op en van buitenaf kwam daar ook nog wat extra bij! Dan is het supermooi dat het uitkomt.’

 

Alyda’s tijd op de 500 meter tijdrit in Rio (en tevens het wereld-record) was 36,908 seconden, dat is 5,5 seconde sneller dan in 2012!

Hoe zag de weg naar Rio eruit qua trainingsintensiteit? Heb je daarnaast een baan of studie?

‘Mijn weg naar Rio is een fulltime topsport traject geweest. Dag in dag uit ben ik met de sport bezig geweest. In 2012 ben ik afgestudeerd als ortho bewegingsagoog aan het CIOS. Daarna ben ik gaan leven als topsporter, dus dat is in de afgelopen vier jaren ook mijn werk geweest. In mijn laatste jaar voor Rio ben ik naar Alkmaar verhuisd, omdat we daar op de wielerbaan trainden. Daar omheen deden we wegtrainingen. Af en toe trainden we op Papendal. In de weekenden was ik in Friesland te vinden, waar ik normaliter woon.’

 

Tijdens de slotceremonie was je vlaggendrager. Hoe heb je dat ervaren?

‘Ja, dat was een kippenvel moment. Soms wil je dingen beschrijven, maar dan zijn daar geen woorden voor. Ik denk dat dat voor het dragen van de vlag ook geldt. Er gaat zoveel door je heen. Het was zo’n unieke kans en eer dat je dat mag doen. Ja, wat me daar heel erg van bijgebleven is, was het moment dat ik langs het Nederlandse legioen liep… De trots en de saamhorigheid die je dan ervaart en voelt, waanzinnig! Alyda_Norbruis2

 

Wat mij betreft mocht iedereen met die vlag lopen. Ik vond ook dat iedereen dat verdiende. Ik gunde het ze allemaal. Maar er wordt maar eentje uitgekozen en ik kreeg die eer. Wat er gebeurde toen ik bij ons team langs liep? Dat was, ja, een brok in mijn keel. Ik merkte dat iedereen zo met me meeleefde en dat ze het me ook gunden, waanzinnig.’

 

Wat zijn je ambities op sportief vlak? Ga je door tot de volgende Spelen?

‘Mijn ambities zijn om door te gaan tot Tokio; als ik alles opnieuw ingericht krijg. Het was namelijk allemaal geregeld tot Rio. In principe ga ik ervan uit dat het heel veel mooier dan Rio niet gaat worden. Ik heb mijn dromen en doelen bereikt. Dat is gelukt; het is zelfs mooier geworden! Dat realiseer ik mij ook. Dan kun je zeggen: “Dit is het moment om te stoppen.” Maar ja, aan de andere kant ga ik toch graag door. Kijken hoe mijn lichaam dit topsportprogramma vol houdt, nog betere tijden realiseren en hoeveel jaren kan ik er nog aan vastplakken. Als ik wil doorgaan als fulltime topsporter, is sponsoring heel erg belangrijk. Zonder sponsoring is Paralympisch wielrennen, wat fulltime sporten is, niet mogelijk. Je moet zowel je privéleven als je sportleven er van betalen.’

 

Wat doet Stichting Kopgroep Alyda?

‘Stichting Kopgroep Alyda is de motor achter mijn succes, want zij zorgt ervoor dat er sponsors zijn en begeleidt me met mijn carrière. Daarnaast richten wij ons met onze stichting op het ondersteunen van iedereen met een handicap die wil sporten of bewegen. De stichting is heel belangrijk voor me, want ik vind het erg belangrijk om anderen te helpen te gaan sporten en bewegen. Samen met hen de obstakels om te sporten wegnemen, want sporten is voor iedereen.’

 

Geschreven door Johan Fiddelaers

Geredigeerd door Froukje Tilstra

November 2016

Gepubliceerd in Mobiel Magazine december 2016 en januari 2018 online gezet