Een gedicht voor veteranen

De o zo dappere veteraan

heeft het niet op zijn of haar voorhoofd staan.

 

Een veteraan zie je niet.

Achter zijn of haar masker schuilt vaak verdriet.

De militaire cultuur is niet van emoties uitspreken.

Er is wel aandacht voor hoe je iemands wil kunt breken.

 

Een veteraan vecht voor de vrijheid van het vaderland en zet zichzelf volledig aan de kant.

Een veteraan is volledig toegewijd

en komt in actie zonder twijfelachtigheid.

 

Je ziet niet dat een veteraan wekenlang niet kan slapen.

en zich soms van ellende bij elkaar moet rapen.

Je ziet niet welke beelden steeds weer voorbij komen.

Die beelden zorgen voor vele nachtmerrie-dromen.

 

Wij  Nederlanders vinden veteranen een vanzelfsprekendheid.

En beseffen vaak niet het belang van hun activiteit.

Zonder hen kunnen we niet in vrede leven, waar zij hun eigen leven voor hebben of willen geven.

 

Dat is dus een kostbaarheid,

wat vraagt om dankbaarheid.

Dat kennen veel Nederlanders helaas niet.

Het is nog een onbekend gebied.

 

Amerika is een goed voorbeeld van hoe het respect beter kan.

Een veteraan krijgt daar meer respect dan de gewone man.

Laten we er op iedere veteranen dag steeds meer bij stil staan dat veteranen volledig voor de land- en wereldvrede gaan.

 

Geschreven door Veroni Steentjes
Op 29 juni 2019 op Veteranendag  heeft Javier Guzman dit gedicht voorgedragen.
juni/juli 2019