Fons over rollen
Fons zijn verhaal achter de Nijmeegse Vierdaagse 2022
Na twee jaar uitstel in verband met corona heb ik dit jaar voor het eerst de Nijmeegse Vierdaagse gewandeld/gerold. In de afgelopen twee jaar heb ik voldoende kilometers kunnen maken om deze uitdaging aan te gaan.
Het was een zeer gedenkwaardige Vierdaagse. Na twee jaar digitaal wandelen en trainen ging het dan nu om het echte werk in Nijmegen. Gezien mijn leeftijd en geslacht moest ik voor de 50 kilometer per dag. Voor het meedoen in een handbewogen rolstoel (geen handbike!) is een compensatieregeling van kracht. De Vierdaagse in Nijmegen is aan regels gebonden, en een kortere afstand is niet mogelijk. Je mag meedoen in een rolstoel, en mensen mogen je niet duwen en trekken onderweg. Zelf rollen en niet zeuren. Je doet mee en dan moet je ook niet moeilijk doen! Een wandelaar mag ook niet fietsen onderweg!
De afgelopen paar jaar ben ik door corona ook in een bepaalde rust en regelmaat gekomen. Hierdoor kon ik bewust gaan trainen om met de handbewogen rolstoel langere afstanden te rollen. Iets wat ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk heb gehouden werd mogelijk.
De Vierdaagse werd dit jaar in verband met de hittegolf een driedaagse, en deze was behoorlijk pittig. De Nijmeegse Vierdaagse is als evenement niet met andere wandelingen te vergelijken. Alles eromheen heeft een enorme indruk op me gemaakt omdat het heel massaal is en groots. Al die indrukken van die dagen verwerken is al een verhaal apart! Dat mensen helemaal verslaafd zijn aan dit evenement begrijp ik heel erg goed!
De afstand van 50 kilometer per dag wegrollen zag ik niet als een probleem. De dag van Groesbeek met de zeven heuvelen dat was voor mij de ultieme uitdaging. Het trainen van deze uitdaging was niet zo heel goed mogelijk. Deze dag vond ik spannend, het was erop of onder de bergen stoppen. Aangezien mijn tempo van het rollen niet hoog ligt zat ik lekker tussen de mensenmassa voor ik in Gennep de eerste serieuze heuvel op moest. Daar aangekomen zag ik de mensenmassa omhoog bewegen en bedacht ik me dat ik ook hier omhoog moest. Dat vond ik wel even spannend zo zittend in mijn rolstoeltje aan de voet van deze enorme berg! Afijn, ik ben begonnen, en toen ik de top bereikt had wist ik dat ik aan het einde van de dag aan de finish zou staan.
Het was een enorme belevenis om achteruit bij alle heuvels omhoog te gaan en de mensenmassa naar me toe te zien wandelen en iedereen aan te kunnen kijken. Onderweg te worden aangemoedigd door iedereen… Het was een fantastische ervaring, en het gaf me de kracht om door te gaan. Stukje voor stukje omhoog gaan. Het was zwaar, en tegelijkertijd een ervaring die ik nooit meer vergeet. De mensen en militaire groepen die om me heen liepen en me toespraken en moed gaven door te blijven gaan.
Deze dag was voor mij wel een dag waarin ik iets heb gedaan waarin ik mezelf heb overwonnen. Het heeft mij op persoonlijk en emotioneel gebied veranderd. Ik heb iets meegemaakt en achtergelaten op al die heuvels. Dat is mijn verhaal van meedoen aan de Nijmeegse Vierdaagse 2022. Iets achterlaten en mezelf overwinnen door iets te doen wat onmogelijk leek te zijn.
Als ambassadeur voor Intermobiel rolde ik. Het was een mooie belevenis en het heeft mooie gesprekken opgeleverd onderweg. Het zichtbaar maken van een wereld die niet voor iedereen zichtbaar is. Het is een tweede passie van me geworden. En alle dagen stond ergens Emile langs de kant. Iets om naar uit te kijken, gewoon voor de gezelligheid en een welkom moment van rust. En ja, die rust en verzorging daar kun je als wandelaar en/of roller best behoefte aan hebben.
Deelnemen aan deze Nijmeegse Vierdaagse die drie wandeldagen in zich had. Het was zeer indrukwekkend. En dan de vraag: “Volgend jaar weer?” Heel diplomatiek geef ik daar nog even geen antwoord op.
Fons Ossewijer
27 maart 2023