Hoe regel ik alles: Petra
Inleiding
Hoewel ik (Petra) het absoluut niet zag zitten om voor mijn 30e in een verpleeghuis te moeten worden opgenomen, begon het daar midden jaren ‘90 toch op te lijken. Ik woonde inmiddels met mijn man zelfstandig in een aangepaste woning. En hoewel mijn ouders boven ons woonden voor hand en span en oppas diensten, was het niet de bedoeling dat zij mij continue moesten gaan verzorgen. De thuiszorg kon ook meer aan mijn zorgbehoefte voldoen. Ik was dan ook dolblij toen ik vernam dat het Persoonsgebonden budget (PGB) al spoedig een feit zou worden en meldde mij direct aan. Deze aanmelding verliep via de gemeente waar ik woon die via een indicatie procedure bepaalt hoeveel zorg je nodig hebt.
Voor de indicatie
Zo kreeg ik in de zomer van 1995 mijn eerste indicatie om te bepalen hoeveel PGB ik nodig had. Hiervoor kwam het Regionaal indicatiebureau (RIO). Per 1 januari 2005 is er een nieuw bureau het Centrum Indicatiestelling zorg(CIZ).
Voorafgaand aan die indicatie had ik al heel wat voor werk verricht:
- Ik had op papier gezet waarbij ik allemaal hulp nodig had en hoeveel tijd bepaalde verzorgingsaspecten duurde.
- Ik kende de tarieven die bij de verschillende zorgfuncties hoorde.
- Ik had mij al enigszins georiënteerd op hoe ik aan hulp zou kunnen komen
- Ik had een idee hoe ik mijn dag eruit zou moeten komen te zien en wat ik van de mensen die bij mij zouden gaan werken, verwachtte.
Doordat ik dit al grotendeels op een rij had, wist ik al redelijk hoeveel geld ik nodig zou hebben om mijn wensen te verwezenlijken. Ik had al besloten niet in zee te gaan met de dure thuiszorg of andere particuliere organisaties. Hierdoor wist ik dat ik uit het tarief van 1 uur verpleegkundige zorg, wel 1,5 tot 2 uur zorg kon halen.
Momenteel zijn de tarieven in met name in de particuliere sector gunstiger.
Toen mijn lijstje met benodigde uren hulp tijdens de indicatie ook nog grotendeels werd overgenomen, wist ik zeker dat ik wel uit zou komen. Toen in de loop van de jaren mijn zorgvraag toenam werd dit steeds moeilijker. Ik moest steeds creatiever worden om de voor mij benodigde hulp nog in te kunnen kopen. Na twee jaar PGB te hebben ontvangen, kreeg ik na herindicatie het bericht dat mijn PGB werd afgewezen. Dit omdat het te hoog werd en ik mij maar moest laten opnemen in een verpleeghuis, omdat dit goedkoper was. Samen met mijn vader heb ik toen een brief geschreven waarbij wij voorstelden dat ik een aantal weken in een verpleeghuis zou gaan liggen, zodat daar kon worden bijgehouden wat mijn zorgvraag was en hoeveel dit zou kosten. Wij wilden dit bedrag dan thuis om zorg voor mij in te kopen. Met dit voorstel ging het ziekenfonds akkoord. Maanden later kreeg ik een hoger PGB gebaseerd op de verpleeghuiskosten per dag. Nadien werd mijn PGB enkele keren moeiteloos verhoogd, in 2004 kwam ik terecht in de nieuwe PGB regeling en werd mijn PGB weer iets verlaagd en moest ik wat hulp schrappen. Maar dit heeft gelukkig niet tot grote problemen geleid.
Hoe kom ik aan hulp
Zoals ik hierboven al schreef, wilde ik niet gebruik maken van de bestaande organisaties. Mij leek het veel spannender en vooral praktischer om alles in eigen hand te houden. Eigen werkgever zijn en een directe relatie hebben met je werknemers leek mij de nodige voordelen hebben. Allereerst kon ik het takenpakket geheel zelf samenstellen. Ook kon ik zelf de tijden bepalen wanneer iemand komt zonder minimum en maximum aantal uren. Het is dus veel flexibeler. Zelf inkopen is ook nog eens goedkoper. Ik besloot om meerdere hulpen te nemen. Dit had diverse redenen. Ten eerste had ik dan iemand achter de hand bij ziekte, en ten tweede kon ik dan de twee dagen regeling toe passen. Deze regeling houdt in dat wanneer iemand op maximaal twee dagen per week in kader van PGB bij je werkt, je geen sociale premies hoeft te betalen. Dit kan gunstig zijn voor zowel werkgever als werknemer. Geen premies betekent meer nettoloon overhouden voor de werknemer. Natuurlijk zijn hier consequenties aan verbonden, zoals een beperkte doorbetaling bij ziekte. Deze regeling is dan ook vooral zinvol als iemand bij je werkt naast een andere baan in loondienst.
Ik plaatste een grote advertentie in een regionale dagblad. Ik betaalde dit uit mijn vrij besteedbare bedrag. Iedereen die een PGB krijgt toegewezen, krijgt een zogenaamd vrij besteedbaar bedrag. Dit is 1,5% procent van je netto budget met een minimum van 250 euro en een maximum van 1250 euro per jaar. Over dit bedrag hoeft geen verantwoording afgelegd te worden. Ik kreeg veel reacties op de advertentie. In de loop van de jaren zijn er meer mogelijkheden via Internet gekomen zoals een advertentie op de site van Per saldo . Ik liet de mensen schriftelijk reageren, zodat ik eerst rustig de brief kon lezen. Daarna nodigde ik mensen uit voor een sollicitatiegesprek. Dit heb ik diverse keren alleen gedaan, maar ook wel eens met hulp van mijn moeder of een verzorgende die al bij mij in dienst was. Ik heb inmiddels in bijna tien jaar tijd zo´n twintig gesprekken gevoerd en het gaat mij steeds beter af.
Planning en Taakverdeling
Ik heb weinig energie. Vandaar dat ik per ochtend maar één persoon aan mijn bed wilde hebben en niet voor iedere taak een ander gezicht. Ik verwacht van de verzorgenden, grotendeels verpleegkundigen, dat zij naast de lichamelijke verzorging ook licht huishoudelijk werk op zich nemen. Dit houdt in dat zij ook een was in de machine doen en wat lichte opruimwerkzaamheden. Ik vind het heel belangrijk dat een verzorgende begrijpt dat als ze bij me werkt dat ze mijn handen zijn. In het sollicitatiegesprek heb ik hier ook de nadruk op gelegd. Dit houdt in de praktijk bijvoorbeeld in dat als ik ’s ochtends zin heb om mijn kledingkast eens op te ruimen, ik hierbij hulp verwacht. Dit bleek zelden een probleem. Zo kon ik per ochtend iemand aannemen, die bij mij is van ca 9.30 tot 13.30. In die tijd bepaal ik in principe wat er gedaan moet worden. Ik heb wel iemand aangenomen puur voor het huishoudelijke schoonmaakwerk en het strijken van de was. Als je veel mensen hebt die bij je werken, dan moet er ook veel gepland worden. Zo kwam ik op een gegeven moment op het idee om teamvergaderingen te houden. Zo leerde de mensen elkaar ook kennen. In het begin was ik hier zelf bij, maar al snel stelde ik een teamleidster aan die de vergaderingen leidt. Nu vergaderen ze circa drie keer per jaar. De roosters worden dan zonodig besproken en de vakanties en gewoon hoe het allemaal gaat. Bepaalde vaste taken worden op een vaste dag verricht, zoals het uitzetten en bestellen van medicijnen. Een andere verzorgende doet veel beltaken zoals afspraken met dokters. Ik werk ook al jaren met een zogenaamd zorgschrift. De verzorgenden schrijven hierin bijzonderheden op en hoe het met mij gaat die dag. Ik vind dit wel prettig, maar ik weet ook dat andere mensen dit absoluut niet willen omdat het een ziekenhuisidee heeft.
Overige zaken
Inmiddels zijn er al vele verzorgenden die al jaren bij mij werken. Het is prettig dat je weet wat je aan ze hebt. Ik heb ook wel eens functioneringsgesprekken gevoerd toen ik het idee had dat alles niet precies liep zoals ik wilde. Momenteel ben ik erg tevreden. Om mijn personeel te bedanken voor hun inzet, probeer ik zo eens in de 1,5 jaar een uitje te organiseren. Dit betaal ik via het vrij besteedbare bedrag of ik vraag een kleine bijdrage. Mijn man heeft een fulltime baan omgeruild voor een parttime baan en is ook bij mij in dienst.
Jaren liep alles via de Sociale VerzekeringsBank(SVB) en hier had ik nogal eens problemen mee. Sinds de invoering van PGB nieuwe stijl krijg je je PGB budget rechtstreeks op je eigen rekening. Dat vind ik een hele vooruitgang. Ik heb mijn administratie inmiddels zo geregeld dat ik er nog nauwelijks werk aan heb. Ik denk dat ik er met al zo´n 1,5 uur per maand mee bezig ben. Voor mij heeft het PGB dan ook alleen maar voordelen. Het enige wat ik wel eens lastig vind, is dat mensen zo verschillend zijn en ieder mens een eigen aanpak nodig lijkt te hebben. Maar dit heeft eigenlijk niets met het PGB te maken maar met het afhankelijk zijn. Dat is iets waar ik maar moeilijk aan kan wennen. Daar is helaas niets aan te doen. Dan heb ik liever een PGB dan de oude thuiszorgsituatie, want die konden het in mijn ogen geheel niet.
Groetjes Petra Zwier