Persoonlijk: werken met een lichamelijke handicap

In onderstaand artikel vertelt Bart(35) over zijn ervaring met werken met een lichamelijke handicap. Bart heeft bij de MEE Den Haag als consulent arbeid gewerkt. Vanaf 1 januari 2007 werkt hij bij de sociale dienst Den Haag via een reintegratiebedrijf.

Toen ik (Bart) op de HEAO zat, was ik meer bezig met studeren dan met werken. Ik had wel een bijbaantje, maar liep daardoor wel redelijk op mijn tenen. Ook al deed ik niet alle vakken in 1 jaar). Ik had het idee dat ik een managementfunctie wilde hebben als ik klaar was. Vandaar dus ook dat ik graag iets met mijn opleiding wilde doen. Vanaf de eerste dag na mijn studie had ik een baan, onder mijn denkniveau. Ik heb vaak gesolliciteerd en ben ook vaak afgewezen. Toch weerhield mij dat er niet van om door te gaan en van iedere ervaring weer wat te leren.

Tussen 1997 en 2003 heb ik meer dan 10 verschillende functies gehad op het gebied van klantenservice, financieel-administratief werk en ICT. In 2003 en 2004 heb ik anderhalf jaar geen betaald werk kunnen vinden. Ik had toen ik ging werken nog niet echt gehoord van de mogelijkheden in de sociale wetgeving. Vanuit mijn opvoeding kreeg ik mee dat het “not done” was om te grijpen naar uitkeringen. Mijn moeder zei vaak tegen mij dat ik me als gehandicapte zou moeten aanmelden bij UWV en Arbeidsbureau. Zelf had ik daar toen veel moeite mee. Uiteindelijk kreeg ik wel een REA-status vanwege mijn driewieler die ik sinds 1994 heb.

Er was een subsidie van het UWV beschikbaar voor omscholing. Toen kon ik mezelf laten omscholen tot reïntegratieconsulent. Voor vervoer van en naar de opleiding kreeg ik een vergoeding van het UWV. Tijdens deze opleiding liep ik stage bij een reïntegratiebedrijf. Na mijn stage kwam ik erachter dat ik zonder werkervaring moeilijk aan de slag kon komen. Hierdoor heb ik een half jaar geen werk kunnen vinden. Er is wel gepraat over een proefplaatsing, maar volgens het UWV had ik loonwaarde en was een proefplaatsing niet aan de orde.

In de tussentijd heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij een activiteitencentrum. Na mijn eerste reïntegratietraject ben ik als uitzendkracht gaan werken bij de gemeente Den Haag. Na korte tijd merkte ik dat ik niet kon aarden in de werksfeer. Naast REA-voorzieningen had ik ook wat voorzieningen via de gemeente. De aanstelling bij de gemeente via het uitzendbureau liep ten einde en ik ben me gaan oriënteren op een IRO (individuele Reïntegratieovereenkomst). Ik ben tussentijds gaan werken in een ICT georiënteerde baan bij een Defensie onderdeel. Na 6 weken was dat avontuur dan ook weer over. Wel kreeg ik steeds een voorziening voor vervoer naar het werk. Ik heb nu meer dan 20 verschillende banen gehad, een heel onrustig werkverleden dus.

Sinds 1 januari 2006 is de Wet REA ondergebracht onder WAO, WIA en Wajong. Ook is er de term structureel functioneel beperkt ingevoerd die de term arbeidsgehandicapt vervangt. Zelf val ik onder die doelgroep: structureel functioneel beperkt. Op 10 oktober 2006 heb ik een Wajong uitkering aangevraagd. Dat had ik nooit eerder gedaan. Ik dacht dat dat niet nodig zou zijn. Toen ik me ziek meldde bij MEE werd me dit aangeraden. De verzekeringsarts en arbeidsdeskundige hebben al gezegd dat ik er voor in aanmerking kom. Ik heb namelijk meer begeleiding nodig (bijvoorbeeld een jobcoach) om langdurig een baan vol te houden. Nu is het wachten op de definitieve beschikking.

Ondertussen ben ik bezig met een loopbaanadviestraject en ik ga in januari beginnen met een nieuwe baan bij de Sociale Dienst van Den Haag via een reïntegratiebedrijf. Daar heb ik aangegeven dat vanwege mijn functionele beperking een premiekorting mogelijk is.

Geschreven door Bart van der Dussen