De logica van Myrthea Ja versus Nee

De logica van Myrtl: Ja versus Nee
 

Laat me je meenemen in wat er volgens mijn logica toe doet.
Ja bestaat bij mij op het moment dat nog niet vast staat dat iets niet zou kunnen.

Nee bestaat bij mij pas wanneer Ja op alle mogelijke manieren is uitgesloten.

Hoe noem je dat nu? Eigenwijs, volhardend, optimistisch, naïef, of open en

Ik kies voor dat laatste, en dat eerste heb ik nodig om ontstane ideeën te laten groeien.

 

Want, weliswaar doen een hoop zaken door opgelopen hersenstamschade het niet meer in mijn lijf zoals ze oorspronkelijk bedoeld waren. Echter, mijn denkhoofd werkt nog. Mijn verbeeldingskracht en fantasie ook nog. Dromen, ik vind ze het grootste goed dat ik rijk kan zijn. Misschien wel voor ieder mens.

Ik heb in oude dromen, herinneringen eindeloos in rondgedwaald toen ik verstoten van vele lichamelijke functies in een verpleeghuis lag. Er lag of ik lag? om de tijd te doden tot mijn hersenpan in druk zou verlagen en er letterlijk weer ruimte zou komen in mijn hoofd.

Voor die tijd was mijn hoofd al erg belangrijk voor me. Zaadjes vonden er een voedingsrijke bodem en de spruiten van ideeën konden er welig tieren. En ik, ik kon daar heerlijk tussendoor wandelen om onkruid te trekken of nieuwe paden aan te leggen. Mijn wereld was daar redelijk overzichtelijk en kende mysterieuze bochten.

Na de opgedane schade was er niks meer logisch, er was vooral puin te ruimen in lijf en leden. Gelukkig en vrij snel merkte ik dat mijn denkhoofd nog wel werkte, zij het met heel veel ontstane ruis op de lijn.

Inmiddels heb ik de ruis van het denken weten te scheiden en wat een juweel heb ik weer in handen!

Nu. Wat daarmee te doen? Zoals gezegd is Ja altijd mijn eerste optie.

Waar werd ik heel vrolijk van, waar word ik nu heel vrolijk van? Zit er nog wat bruikbaars tussen oude liefdes, vaardigheden en wensen? Kan ik dat vertalen naar bruikbaarheid in de chaos van nu?

 

Gezegd, de eerste vier jaar na de ommezwaai was er nog geenszins ruimte om te dromen anders dan over het praktisch herinrichten van wonen, gezin, lijf en leden. De eerste vijf jaren waren voorwaarde scheppend voor mij om weer andere ruimte te heroveren. Beginnend aan het zesde jaar is er weer ruimte om te verkennen…om wat ík zou willen, waar ík weer aan kan bouwen opdat mijn ík weer verder kan groeien.

Ja. Door te beginnen. Vandaag. En of daar ooit een nee weer op mijn pad komt, weet ik pas wanneer ik het volgende pad heb aangelegd.

Geen haast, wel ruimte voor urgentie, voor mij.
Ver voorbij Ja zuster Nee zuster.

Myrtl
april 2021