Monique
|
'Niemand begrijpt je beter dan een lotgenoot.'
Naam: Monique (39) |
.jpg) |
Medisch
In 2004 ben ik betrokken geweest in een kopstaart botsing. Hierdoor was het ligament van mijn nek aan beide kanten gescheurd, de tussenwervelschijf zijn kapot. Ook was er een hernia ontstaan. Na veel onbegrip van de medici in Nederland, ben ik overgestapt naar een neurochirurg in België. Die heeft mij in 2006 geopereerd, mijn nek is vastgezet op één niveau. Aan het ongeval heb ik een whiplash overgehouden. Ook had ik gelijk lumbale (onderrug klachten) en thoracale klachten. In 2007 is een thoracale hernia ontdekt en ben hieraan geopereerd in oktober 2007. Sindsdien heb ik Posttraumatische Dystrofie (PD) opgelopen in mijn rechtervoet. Ook heb ik al zeker meer dan 10 jaar Fibromyalgie.
Teleurgesteld
Ik ben ontzettend vaak teleurgesteld door artsen in Nederland. Het is te veel om op te noemen. Alles staat op mijn website die ik sinds het ongeval bijgehouden heb om het zodoende van me af te kunnen schrijven. Ook ben ik teleurgesteld in de tegenpartij van diegene die mij aangereden heeft. De letselschade loopt momenteel nog steeds. Dit is wat het psychisch allemaal heel erg zwaar maakt.
| Hobby’s Ik speel djembé (Afrikaanse trommel). Dit wordt ook wel Afrikaanse percussie genoemd. Ik doe dit al zeker acht jaar en heb er nog steeds enorm veel plezier in. Ik regel alles voor deze club, zoals de financiën, de website bijhouden en reclame maken. Ik boek en regel af en toe optredens. Het is voor mij de uitlaatklep. Je moet je zo goed concentreren op het spelen van de ritmes, waardoor je even niet aan de pijn en dergelijke kunt denken. Echt de ideale afleiding voor mij. Gelukkig kan ik zittend spelen waardoor het voor mij toch mogelijk is om te blijven doen. Ook luister ik graag naar muziek wat mij troost en rust biedt, en ik kijk graag naar films. Mijn grootste hobby is surfen op het internet, aan mijn website bouwen en werken met grafische programma’s voor het opmaken van reclamefolders voor onze djembé club. |
 |
Het moeilijkste na het ongeval
In een paar honderdste van seconden veranderde mijn leven drastisch. Ik was administratief medewerkster bij een steigerbouwbedrijf. Ik werkte op de projectadministratie. Het was een hele afwisselende baan en ik ging iedere dag met plezier naar mijn werk. In eerste instantie dacht ik dat het nogal mee viel met mijn nek. Ik voelde wel iets van pijn aan mijn nek, maar een half uur later zat ik bij de Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis. Vanaf toen stond mijn leventje op z’n kop. Het moeilijkste vond ik de verandering in mijn leven zoals bijvoorbeeld collega’s die niets van zich lieten horen tijdens mijn ziektewetperiode van vier jaar. Ook het onbegrip van artsen die het gauw op het psychische vlak gooiden toen ze niet wisten wat er met mij aan de hand was. Ook kwamen vrienden ineens niet meer op dagen, omdat het allemaal lang ging duren en ze het ineens heel druk hadden.
Het positieve in deze periode
Ik heb heel veel van mezelf geleerd. Ik heb een ontzettende lieve huisarts, die de afgelopen vier jaar altijd achter mij heeft gestaan en in mij geloofd heeft. Als ik haar niet had gehad als huisarts, dan had ik nu waarschijnlijk ergens opgesloten gezeten. Ik heb mijn goede echte vrienden leren kennen, en er zijn ook weer nieuwe echte vrienden bij gekomen. Ik heb geleerd om te genieten van de dingen die ik wél kan, en daar ook volop van te genieten. Ik kan nu ook veel meer genieten van dingen die voorheen als vanzelfsprekend werden gezien. Ik spendeer nu alleen mijn energie aan de mensen die het verdienen en er ook zijn voor mij. Ik moet zuinig zijn met de energie die ik heb en heb hierdoor geleerd om selecties te maken in het spenderen van mijn kostbare energie.
Wat vind ik van Intermobiel?
Het is hele mooie website met heel veel informatie voor mensen met een lichamelijke handicap. Ik hoop dus als vrijwilliger iets te kunnen betekenen met de ervaringen die ik heb. Ik heb de website via Google gevonden en kijk er regelmatig op. Ik vind het een mooi initiatief!
De aanpassingen die ik momenteel heb
Ik ben begonnen met een toiletverhoger en een beugel aan de wand in het toilet. Dit had ik nodig voor de lage rugklachten die kort na het ongeval ontstaan zijn. Ik heb sinds 2007 zelf een scootmobiel aangeschaft, omdat ik deze heel snel nodig had om naar de fysiotherapeut te kunnen gaan. Een paar weken geleden heb ik een aanvraag gedaan voor een aanpassing in de badkamer, omdat het voor mij te gevaarlijk is om momenteel te douchen in onze huidige douchecabine. Hiervoor komt nog een aannemer kijken om te bepalen wat er veranderd moet worden. Ik heb ook een rolstoel waar ik nu de hele dag in zit. Sinds een paar weken heb ik een loopverbod gekregen van de huisarts, omdat mijn lichaam nu na één jaar op krukken lopen zwaar overbelast is. Ook heb ik een aanvraag gedaan voor een autoaanpassing bij de gemeente. Dit is afgewezen waarvoor ik nu een bezwaarschrift opgesteld heb.
Geschreven door Monique van Dongen
Geredigeerd door Veroni Steentjes
December 2008