Daan over het concert van Guus Meeuwis in 2009
'Er is niets zo gezellig, dan er middenin staan.' In juni 2008 kochten we de kaartjes, stakaarten voor vrijdag 12 juni 2009. Er werd een cd gekocht om alvast wat liedjes te oefenen, en langzaamaan kwam juni 2009 dichterbij. Helaas werd mijn vriendin ruim een maand voor het concert ziek, het werd onzeker of ze mee kon gaan. Voorzichtig ben ik op zoek gegaan naar een eventuele vervanger. Een vriend van me zou mee gaan, als ik er niemand anders was. Helaas was de vriendin te ziek om mee te gaan, dus ging ik met mijn vriend. Aangezien voor mijn deur een stadsbus stopt, en deze ook voor het PSV stadion stopt, zijn we met de bus gegaan. Lekker makkelijk! Om 19.30 uur stonden we voor de deur. De temperatuur was goed en het was er gezellig druk. Het voorprogramma was best goed, ondanks dat het een onbekende groep was. |
Het stadion vulde zich steeds meer, het was namelijk uitverkocht. Om 20.45 uur werd er een videofilm getoond als aftrap van het concert. Opeens gingen de lampen aan en was hij er: Guus Meeuwis. Hij kwam via de spelerstunnel het veld op naar een klein podium. Na twee nummers spelen, werd hij onder begeleiding naar het grote podium gebracht. Toen ging pas echt het dak eraf. Het werd één groot feest. Na een uur kwam de special gast, Marco Borsato. Deze zong het bekende nummer: binnen, en samen zongen ze het lied: dochters. Erg mooi om te horen. Marco ging er al snel vandoor. Guus kwam weer naar het kleine podium, waar ik redelijk dichtbij stond. Er ontstond zo een intieme sfeer, gewoon in zijn uppie midden tussen het publiek. Toen Guus weer terug liep naar het grote podium werd het lied Brabant ingezet, mijn favoriet en de favoriet van de vriendin. Dus ik had haar snel even gebeld om haar toch mee te laten genieten. Samen hebben we heel hard mee gezongen. De sfeer was erg uitgelaten in het stadion. Iedereen was vrolijk aan het zingen en dansen. Niemand zat op een stoel, alles stond mee te doen. Het leek wel carnaval. Helaas was er ook één minpunt. Toen het lied:’Het dondert ‘ werd ingezet (het dondert, en het bliksemt en het regent meters bier) begonnen velen met bier te gooien. Gelukkig stond ik wat verder weg en heb niet veel over me heen gekregen maar het werd een beetje een chaos. Ondanks dat was het genieten. Ook mijn vriend genoot, die er eigenlijk eerst geen zin in had. Tegen 22.30 uur werd gezegd dat het afgelopen was, maar er kwam nog een toegift. Iedereen gaf het laatste stukje wat ze nog in zich hadden.
Tegen 22.45 zag ik op de schermen houdoe staan en zei tegen mijn vriend: misschien moeten we maar alvast gaan. Het laatste nummer was al bijna afgelopen, maar ik had weinig zin om in de mensenmassa naar huis te lopen. Helemaal omdat ik weet dat ik na uren staan niet goed meer kan lopen. We zijn gegaan en waren in een korte tijd weer bij de bus. Deze kwam precies op tijd, het stadion begon echt leeg te lopen. We konden nog gewoon gaan zitten en werden netjes voor de deur afgezet. Ik was erg moe toen ik thuis was, mijn lichaam was helemaal op. Toen zei ik ook heel hard ik ga niet meer staan, dat gaat niet meer. Maar een dag later ben ik daar weer op terug gekomen. Er is niets zo gezellig, dan er middenin staan. Ook zei ik meteen: volgend jaar ga ik weer, dus wie weet…. De kaarten zijn al weer in de verkoop. Meer informatie over Guus Meeuwis en zijn concerten zie http://www.guusmeeuwis.nl Geschreven door Daan |