Concert Bon Jovi
| 25 mei was het concert van Bon Jovi. Dit werd mijn 4e keer dat ik ze zou zien. Maar deze keer zou het zwaar worden. Mijn lijf is niet meer zoals jaren geleden. Bij aankomst moesten we door smalle poortjes. Te smal om er met krukken door te kunnen, zag ik bij iemand. Meteen dacht ik: Je zou maar in een rolstoel zitten. Later zag ik dat er nog een ingang was. Ik hoop maar dat daar wel een speciale toegang was. Op het veld stonden heel veel eetkraampjes. Even dachten we dat we op de huishoudbeurs beland waren. De sfeer was ontspannen. Je kon overal naar toe. De toiletten waren ook ruim opgezet, dus echt wachten hoefde ik niet. Ik heb geen invalide toilet gezien en je moest ook nog een verhoging op. De toiletten waren krap. Voor minder valide mensen niet echt geweldig. Zelf had ik kaartjes voor de 1e rang, dus een speciale plek. Toen ik omkeek, viel me opeens de invalidentribune op. Jee, zo groot had ik het nog nooit gezien! Ik kijk er altijd naar. Een beetje met het oog van wie weet zit ik daar de volgende keer wel. Maar het zag er goed uit en in mijn beleving kon iedereen het goed zien. Het concert zelf was weer als vanouds. Lekkere muziek en geweldige sfeer. Mijn lijf begon te protesteren, maar ik heb doorgezet. Je moet er iets voor over hebben. Na afloop ging het lopen erg moeilijk, maar ik zou er komen. Tot mijn grote schrik moest iedereen over een smal pad naar de uitgang van het park. Daar sta je dan tussen 30.000 man die allemaal zo vlug mogelijk weg willen. De tranen stonden in mijn ogen. Je hebt pijn en je kan geen kant meer op. Het was echt een domper. Na bijna een uur staan en voetje voor voetje kwam ik eindelijk uit het park. Op naar de volgende domper, naar de auto. Je kon dus echt niet dichtbij parkeren! Zeer slecht geregeld. Ik heb er ruim een half uur over gedaan om naar de auto te gaan. Wat was ik blij dat ik kon zitten! Drie dagen lang heb ik bijna niet kunnen lopen van de ellende, maar wat was het gaaf! Gelukkig vergeet je de pijn en blijft er het nagenieten over! Het was top en een aanrader voor de volgende keer. Geschreven door Daan Veulings |  |