In niemandsland

In niemandsland zit ik tussen twee landen in,
een omschakeling in mijn denken en doen,
kijken naar wat ik nog kan en niet wat deed ik toen.
In niemandsland zit ik tussen twee landen in,
dat nieuwe land nog vreemd en onbekend,
dat land moet ik in en ik weet dat went.
In niemandsland zit ik tussen twee landen in,
een omschakeling in mijn denken en doen.

Naar dat nieuwe land ben ik onderweg,
dat gaat stap voor stap en niet in één keer,
mijn gedachten tollen regelmatig heen en weer.
Naar dat nieuwe land ben ik onderweg,
leren dat ook ik belangrijk ben,
met mijn beperkingen er mag zijn.
Naar dat nieuwe land ben ik onderweg,
dat gaat stap voor stap en niet in één keer.

Schoorvoetend sta ik bij de grens,
die grens moet ik over het nieuwe land in,
ik probeer een blik op te vangen van het land.
Schoorvoetend sta ik bij de grens,
Ik zie de zon schijnen, bloemen bloeien, vogels fluiten.
Ik zie dat het land mooi is.
Schoorvoetend sta ik bij de grens,
die grens moet ik over het nieuwe land in.

Ik weet in het nieuwe land ben ik niet alleen,
daar zijn ook mensen om me heen,
mensen die me nemen zoals ik ben.
Ik weet in het nieuwe land ben ik niet alleen
er zijn mensen die van me houden,
mensen die ik echt kan vertrouwen.
Ik weet in het nieuwe land ben ik niet alleen,
daar zijn ook mensen om me heen.

Al wordt mijn land anders als het was,
de zon zal ook in dat land schijnen,
en niet alleen achter de wolken verdwijnen.
Al wordt mijn land anders als het was,
ook hier kan ik genieten van dingen om mij heen,
samen met anderen dat hoeft niet alleen.
Al wordt mijn land anders als het was,
de zon zal ook in dat land schijnen

Afscheid nemen van het oude land doet zeer,
binnenin gaat het dan ook flink tekeer,
stoppen met vechten en het leren accepteren.
Afscheid nemen van het oude land doet zeer,
dat kost moeite, dat kost strijd,
dat kost tranen, boosheid en verdriet.
Afscheid nemen van het oude land doet zeer,
binnenin gaat het dan ook flink tekeer.

Wil ik het nieuwe land goed binnengaan,
moet ik ook toegeven aan mijn verdriet,
het eruit gooien al wil ik het niet.
Wil ik het nieuwe land goed binnengaan,
dan kan ik niet blijven vechten,
dat ik alleen maar dapper moet zijn en sterk.
Wil ik het nieuwe land goed binnengaan,
moet ik ook toegeven aan mijn verdriet.
(c) Jo-Ann Snel
februari 2005