Interview Rene over zijn hulphond Orca
“Orca is meer dan een hulphond. Het is mijn maatje.”
René Penders (37) woont met zijn gezin in het Limburgse Nieuwstadt. Samen met zijn vrouw heeft hij drie kinderen; Sherley (12), Melissa (10) en pleegkindje Damiën (4). In huize Penders wonen bovendien nog een vogel, hond Hooch en hulphond Orca. Zeven jaar geleden (1999) verzwikte René zijn linkerenkel. Anderhalf jaar later werd posttraumatische dystrofie geconstateerd. Als gevolg hiervan moest op 17 maart 2003 zijn linkerbeen geamputeerd worden. Tien maanden later volgde zijn rechterbeen. Omdat René’s huis niet rolstoelvriendelijk was, heeft hij acht maanden in een verpleegtehuis gewoond. In juli 2004 is zijn huis aangepast en woont hij weer thuis bij zijn gezin.
Hoe kwam je erbij om een hulphond aan te vragen?
“Op het internet had ik gelezen dat het mogelijk is om een hulphond aan te vragen. Begin 2005 heb ik contact opgenomen met Stichting Hulphond Nederland (SHN). Toen was ik echter nog bedlegerig. Ik kwam daarom destijds niet voor een hulphond in aanmerking. In juli 2005 kon ik weer rechtop zitten. Ik heb meteen weer een nieuwe hond aangevraagd, en binnen twee weken was ie er al! Daar hadden we zelf ook helemaal niet op geteld.”
Hoe verliep de eerste kennismaking met de hond?
“Nou, SHN zoekt altijd twee honden voor je uit, waarvan ze denken dat die het beste bij je passen. Maar de eerste hond die binnenkwam, reageerde direct zo goed op mij… Het klikte meteen! We hadden direct het idee dat Orca gewoon bij ons hoorde!
Mocht Orca direct blijven?
“De training vindt normaalgesproken intern bij SHN plaats. Omdat dat in mijn geval echter te zwaar was, mocht Orca bij mij thuis opgeleid worden. Die opleidig heeft zo’n vier maanden geduurd. In het begin moest hij telkens na de training terug naar SHN. De hond leerde echter zo snel en hij luisterde zo goed, dat hij na drie weken al voor vast mocht blijven.”
Moest Orca nog veel leren in het begin?
“Nee hoor, hij kon alles al. Ík was degene die alle commando’s nog moest leren. En natuurlijk moest Orca aan mijn commando’s wennen. Bij het gastgezin had hij namelijk een vrouw als trainer. Die had natuurlijk een heel andere stem en gebruikte andere klanken.”
Krijg je nu nog hulp van SHN?
“Het contact met SHN wordt langzaam afgebouwd. Eerst kwamen ze elke week langs, daarna eens in de twee weken… Nu komen ze elke drie maanden nog eens langs, maar ik kan me voorstellen dat dat uiteindelijk terugloopt naar eenmaal per halfjaar of zelfs per jaar. Maar natuurlijk kan ik ze altijd aanspreken bij problemen, als ik ergens hulp bij nodig heb.”
Kost zo’n hulphond veel geld?
“Voor Orca moest ik eenmalig een bedrag van € 150,--betalen, maar dat was meer voor alles wat we erbij kregen, zoals een deken en een riem. Verder kost een hulphond niet meer dan elke andere hond, alleen voer en hondenshampoo of wat je dan ook nodig hebt. We hebben ook een dierenverzekering voor Orca afgesloten voor de dierenartskosten. Bovendien krijgen wij van het College voor zorgverzekeringen (CVZ) een subsidiebedrag van bijna 1000 euro per jaar als tegemoetkoming voor deze onkosten.”
Wat doet Orca allemaal voor jou?
“Orca heeft ervoor gezorgd dat ik weer zelfstandig kan leven. Hij doet eigenlijk van alles; hij helpt me mijn broek of mijn jas uit te doen, hij opent en sluit de deur en haalt de post. Als ik vraag of hij iets voor mij kan halen, dan doet ‘ie dat. Als ik iets laat vallen, raapt hij het op. Dat hoef ik niet eens meer te vragen. Daarnaast is hij een heel goed maatje voor me. Orca heeft ervoor gezorgd dat ik weer buiten kom. Ik was al tijden niet meer buiten geweest. Ik was me echt van de buitenwereld af aan het sluiten, maar Orca moet toch uitgelaten worden. In principe neemt hij mij dus mee in plaats van andersom! Ook daarbij heeft hij mij enorm geholpen.”
Zijn jullie altijd samen, 24 uur per dag?
“Ja, in principe altijd. Alleen naar het ziekenhuis neem ik Orca soms niet mee. Hoewel hij wel opgeleid is om in ziekenhuizen te komen, doet het personeel evengoed af en toe lastig. Orca moet bijvoorbeeld op de gang blijven zitten. Hij mag niet mee de kamer in. Maar als hij daar alleen zit, is het risico veel te groot dat mensen hem aanhalen, en dat mag natuurlijk niet.”
Hoe verloopt het contact met de andere familieleden?
“Mijn vrouw moet Orca af en toe uitlaten als ik daarvoor te ziek ben. Zij kent daarom wel een paar commando’s en Orca luistert goed naar haar. Maar als ik erbij ben, mag Katinka geen aandacht meer aan de hond besteden. Wanneer de kinderen met Orca willen spelen, geef ik het commando dat de hond ‘vrij’ is. Dan mogen ze hem even aanhalen, maar zodra ik het genoeg vind, moeten ze Orca weer negeren.”
En hoe gaat het tussen Hooch en Orca?
“Hooch is een acht jaar oude Bordeaux Dog, zo’n zelfde hond als uit de bekende film ‘Turner & Hooch’ met Tom Hanks. Toen Orca voor de eerste keer binnen kwam, dachten we nog: ’Ohoh, dat gaat wat geven!’ maar vanaf dag één ging het direct perfect. Niet alleen ík ben beste maatjes met Orca, maar Hooch ook!”
Zou je Orca nog kunnen missen?
“Ik heb zo’n ontzettend goede band met Orca. Ik zou hem echt niet meer kunnen missen! Niet alleen als hulphond, maar zeker ook als maatje. Orca is onvervangbaar!”
Geschreven door Silke van Deelen
Belangrijk: Rene Penders is begin 2012 overleden. Dit artikel is dus gedateerd. We wensen zijn familie veel sterkte met dit verlies.