Maggy over haar Belgische hulphond

‘Leven met een handicap is niet altijd makkelijk, maar met een hulphond wordt het toch iets aangenamer’

Maggy Boone en haar hulphond Noxy 

Maggy Boone is een 32-jarige Vlaamse vrouw met de spierziekte SMA type 2. Meer informatie over de invloed hiervan op het leven van Maggy kun je lezen in het volgende artikel.  Dit artikel gaat over Maggy en haar hulphond Noxy, die er voor zorgt dat ze ondanks haar beperkingen in staat is om zelfstandig te wonen. Een hulphond? Maggy is opgegroeid met honden. Ze heeft een tijdje met haar zus gewoond bij Focus Gent , een dienst voor zelfstandig wonen voor personen met een fysieke beperking. Hier hadden ze ook een hond, maar die verhuisde toen haar zus een vriend kreeg en met hem ging samenwonen. Het ‘Focus-wonen’ beviel Maggy niet zo goed vanwege de vele reglementen. Ze wilde graag echt zelfstandig wonen en vroeg een Persoonlijke-assistentiebudget (PAB)  aan, vergelijkbaar met het Persoonsgebonden Budget (PGB) in Nederland. Ook diende ze een aanvraag in voor een hulphond bij Hachiko , een van de organisaties in België die hulphonden opleidt. Voor de aanvraag moest Maggy een omschrijving van zichzelf opsturen en motiveren waarom ze een hulphond wilde.

Zelfstandig wonen
In de tussentijd gebeurde er van alles. Haar woning bij Focus Gent zegde ze op, omdat ze zou gaan samenwonen met haar vriend. Haar vriend, met wie zij op dat moment al 3 jaar een relatie had, verbrak echter de relatie op de dag dat ze zouden gaan samenwonen. Noodgedwongen moest Maggy tijdelijk bij haar zus intrekken. In deze moeilijke tijd kreeg Maggy een telefoontje van Hachiko. Ze mocht met de stage beginnen, en als ze zou slagen zou ze haar eigen hulphond krijgen. Maggy twijfelde echter. Ze voelde zich in deze periode erg rot en had er geen zin in om elke dag een hond uit te moeten laten. Bovendien wist ze niet of haar nieuwe woning wel een tuin zou hebben. Toch besloot ze de stage te gaan volgen.

Stage bij Hachiko
Ongeveer tien maanden na de aanvraag van een hulphond, mocht Maggy beginnen met de stage. Tijdens de eerste dag van de stage werd ze direct verliefd op een prachtige bruine Golden Retriever. Toen iedereen na enkele dagen een hond kreeg toegewezen, was dit voor Maggy echter niet deze hond. Dit vond ze erg jammer, maar de hond die ze wel kreeg toegewezen, Noxy, bleek gek van haar te zijn. Ze bleken een goed team te vormen.

De stage was erg zwaar. Elke dag was er een toets over de theoriestof die bestudeerd moest worden. De andere mensen met wie ze de stage volgde, zaten vaak ’s avonds in de bar. Maggy voelde zich daar niet op haar plek. Ze zonderde zich liever af en genoot van het gezelschap van Noxy. Nadat ze geslaagd was voor de stage, werd Noxy aan haar overgedragen. Hij was vanaf nu echt van haar en ze mocht hem mee naar huis nemen! Gelukkig verliep de kennismaking tussen Noxy en Maggy’s katten goed. Noxy wilde al direct met ze spelen, maar dat was voor de katten nog wat te eng. Inmiddels zijn ze echter dikke vriendjes.

Enige tijd na het afronden van de stage kwam er iemand van Hachiko bij Maggy thuis kijken of het goed ging met Maggy en hulphond Noxy. Bij problemen kan Maggy altijd contact met hen opnemen.

Kosten van een hulphond
De opleiding van een hulphond is een dure aangelegenheid. Het kost tussen de 10.000 en 15.000 euro. Maar gelukkig worden de hulphonden in België gratis ter beschikking gesteld aan mensen met een motorische handicap (voornamelijk rolstoelgebruikers). Maggy moest wel de kosten van de stage betalen, zo’n 300 euro. Het ging hierbij om de kosten voor eten, verblijfplaats, enzovoort. De eigenaar van de hulphond moet zelf de kosten van voer en dierenarts en dergelijke betalen.

Hulp van Noxy Noxy biedt Maggy veel hulp. Hij raapt bijvoorbeeld kleren op, en legt spullen weer op de juiste plaats. Als de batterij van haar mobieltje leeg is, reikt Noxy haar het kabeltje van de oplader aan. Hij helpt haar met het openen en sluiten van deuren, zodat Maggy naar buiten kan als er geen hulp in de buurt is. En zo zijn er nog veel meer dingen op te noemen waar Noxy Maggy mee helpt. Hij leert nog steeds nieuwe dingen bij. Samen met haar Persoonlijke-assistentiebudget (PAB) maakt Noxy het mogelijk dat Maggy zelfstandig kan wonen, in plaats van bij haar ouders of in een instelling. Ook zorgt Noxy ervoor dat Maggy veel buiten komt en de buurt leert kennen. Mensen spreken haar nu ook aan, terwijl ze eerst alleen maar naar haar staarden. ‘Leven met een handicap is niet altijd makkelijk, maar met een hulphond wordt het toch iets aangenamer’, aldus Maggy.

Zorgen voor Noxy Hoewel Noxy een hulphond is, en hij Maggy dus met allerlei dingen helpt, blijft het een hond waar voor gezorgd moet worden. Vanwege haar spierziekte is Maggy niet in staat om Noxy zelfstandig uit te laten. Ze kan namelijk haar jas niet zelf aantrekken, en is hiervoor afhankelijk van iemand die haar daarbij kan helpen. Maggy vindt het vervelend dat ze soms niet met Noxy kan gaan wandelen, omdat ze geen hulp heeft. Ze voelt zich dan een slechte baas. Gelukkig heeft Maggy een kleine tuin waar Noxy zijn behoefte kan doen. Noxy kammen lukt Maggy niet goed, omdat ze daar te weinig kracht voor heeft. Dus dat doet iemand anders voor haar. Hoewel Noxy Maggy veel helpt, kost het zorgen voor hem veel energie. Maggy vindt het lastig dat ze Noxy alleen mag belonen, wanneer hij een goede daad heeft verricht. Soms wil ze Noxy gewoon eens graag verwennen, omdat ze blij met hem is. Op stap met Noxy Hulphonden mogen in België volgens de wetgeving niet geweigerd worden op publiek toegankelijke plaatsen. De hulphond moet wel zijn cape dragen, en zijn baasje moet in het bezit zijn van een toegankelijkheidspasje. Maggy heeft echter al een paar keer meegemaakt dat ze ergens niet naar binnen mocht, bijvoorbeeld bij de Pizza Hut. Na een discussie met de eigenaar van de zaak mochten zij en Noxy toch naar binnen. Ze moesten echter wel achterin de zaak gaan zitten, uit het zicht van de andere klanten. Omdat het weigeren van een assistentie- of hulphond op een publiek toegankelijke plaats wordt gezien als discriminatie, kun je als dat gebeurt de politie bellen. Maggy kan ook contact opnemen met Hachiko. Ze heeft dit echter nog niet gedaan. Erg veel zin om ergens naartoe te gaan, blijft er in zo’n geval niet meer over. Maggy heeft een pasje en papieren met betrekking tot de wetgeving op dit gebied, zodat ze kan aantonen dat ze in haar recht staat en zij en Noxy niet geweigerd mogen worden.

Tips
Overweeg je de aanvraag van een hulphond, dan is het handig om over een aantal dingen na te denken:
• Ten eerste moet je natuurlijk van honden houden en je realiseren dat een hond een dier van vlees en bloed is, en geen robot die al je commando’s klakkeloos opvolgt.
• Huisgenoten of andere gezinsleden moeten de hulphond negeren, anders doet de hond zijn werk niet meer goed. Het is dus belangrijk om je af te vragen of ze dit kunnen/willen.
• Kun je de hond genoeg aandacht geven en ben je in staat voor de hond te zorgen?
• Mag de hond binnen slapen? Een hulphond is niet gemaakt om in een hok te zitten.
• Kun je de verzorging van de hond (dierenarts, eten, enzovoort ) betalen?
• Is er iemand die de hondenpoep voor je op kan ruimen in de tuin of op straat, als je dat zelf niet kunt?
• Waar zou een hulphond je bij kunnen helpen?

Meer lezen over Maggy en haar hulphond Noxy, klik dan op de volgende link:
http://users.pandora.be/maggy.boone  
 

• Als je meer wilt weten over hoe een hulphond in Belgie verstrekt wordt, lees dan zeker dit informatieve artikel.
• Op deze pagina vind je een overzicht van alle Belgische organisaties die hulphonden trainen voor mensen die een lichamelijke handicap, motorische handicap of een visuele handicap hebben. 

Geschreven door Janneke Vos m.m.v. Maggy Boone
Geredigeerd door Veroni Steentjes