Sinterklaas

Sinterklaas
Elk jaar komt de oude grijze dakduif weer onze kant op. Midden november komt hij aan met zijn stoomboot en vanaf die tijd begint de Sinterklaas-gekte. Ik vind het bijna pedagogisch onverantwoord dit Sinterklaas gebeuren. Voor een peuter/kleuter is éénentwintig nachtjes slapen, voordat het pakjesavond is, nog hééél lang. Dus wat krijg je: gefrustreerde kinderen die snel van slag af zijn én ouders die eigenlijk geen tijd hebben om de Sinterklaas inkopen te doen. Tegen de tijd dat het 5 december is, is iedereen het heel erg zat… en zwaaien we graag die oude dakduif op 6 december weer uit.

Is het alleen maar negatief…nee hoor… het heeft ook wel wat. Als ik Shifra haar schoen zie zetten en met volle overgave alle Sinterklaasliedjes hoor zingen die ze kent. Als ik ’s nachts voetstapjes hoor en om drie uur krijg te horen: ‘Joepie mam, er zit al wat in mijn schoen en het hooi en de appel zijn weg! Mag ik nu een stukje van mijn chocoladeletter?’ Het is grandioos als ze helemaal verkleed is als Pietje en de show steelt.  Ik vind de knutselwerkjes op school erg mooi en ze krijgen dan ook een mooi plekje in ons huis. Ik vind marsepein en pepernoten  erg lekker.

Ach sinterklaas is ook wel leuk… en elke jaar overleef ik weer de drukte en de stress. Ik tel ook mee op mijn aftelkalender, want nog even en hij gaat weer naar Spanje… Olé!!