Zindelijk worden

'Ik heb net zo lang gewacht tot de jongens zelf aangaven dat ze geen luier meer wilden.'

 

Je kunt er niet omheen, zodra je kindje ongeveer 3 jaar oud is, dan begint het bewust worden van zindelijkheid. Enkele kinderen zijn al eerder zo ver en willen heel snel van die natte luier af. Als ouder is het ook flink wennen aan deze periode. Vaak begint het met de weigering van een luier. Maar wat dan? Vertrouw je meteen op de intuïtie van je kind, dat het meteen naar de wc gaat zodra hij/zij moet plassen? Uit ervaring weet ik inmiddels dat het zo niet altijd gaat. Ik ben van mening dat het vanzelf komt. Ik heb nooit gewerkt met een tijdschema. Veel ouders proberen hun kindje zindelijk te krijgen door het elk uur te laten plassen. Soms werkt het, maar het kost nog meer energie. Ik heb dit nooit gedaan. Je kindje moet aanvoelen wanneer het moet plassen, dat kun je niet afdwingen door elk uur een plasje te proberen. Ik heb net zo lang gewacht tot de jongens zelf aangaven dat ze geen luier meer wilden.

Bij Jari ging het vanzelf helemaal goed. Hij was in één keer zowel ’s nachts als overdag zindelijk. Op een paar ongelukjes na heeft hij nooit meer problemen gehad. Hij was wel al ruim drieënhalf jaar oud voor hij zo ver was, precies op tijd voor aanvang van de basisschool.

Dennis is een ander verhaal. Dennis wilde met zijn tweeënhalf al geen luier meer aan, maar hij had erg veel ongelukjes. En ’s nachts lukt het hem ook nog steeds niet, daarom slaapt hij nog steeds met een luierbroekje aan. Soms is hij ’s ochtends droog maar soms ook niet. Daar maken wij geen probleem van. Er komt vanzelf een tijd dat hij droog blijft. Omdat hij zo vaak een natte broek had, gingen wij als ouders, maar ook bij de kinderopvang en peuterspeelzaal, nog meer op hem letten. Dus hij kreeg enorm vaak de vraag of hij moest plassen. Voor het kind was dat ook niet leuk. Zijn antwoord was altijd: ‘Nee.’ Op een bepaald moment was het zelfs zo erg, dat hij steeds vaker een ongelukje had, totdat we hierover een gesprek hadden bij de kinderopvang. Zij stelden voor om het eens om te draaien en niets meer over het plassen te zeggen tegen Dennis. Een wonder geschiedde: hij was van de ene op de andere dag van de ongelukjes af. Hij ging netjes op tijd naar de wc, helemaal alleen, en hij bleef de hele dag droog. Heel af en toe als hij intensief aan het spelen was, vergat hij te gaan. Zo zie je hoe verschillend het kan gaan.

Onze jongste (Romy) is nu tweeënhalf jaar oud. Zij vindt het prima om een luier te dragen, maarplassen op het potje of wc vindt ze helemaal niets. Dus we laten het helemaal aan haar over.

Wat we zeker niet moeten vergeten. is dat elk kind anders is, maar dat deze periode erg veel energie kost als ouder/verzorger, zeker als ouder met een lichamelijke beperking of chronische ziekte. Het verschonen van je kindje is op zich al een heel intensieve bezigheid. Als je kindje dan ook nog extra ongelukjes heeft, ben je de hele dag bezig met verschonen. Daarbij komt de extra was en extra in bad of douche doen.

Ik vond het heel erg zwaar en ik hoop dat Romy ook vanzelf zindelijk wordt zonder al te veel ongelukjes.  

Geschreven door Cindy Bles.
Geredigeerd door Johan Fiddelaers.
December 2010