Achtergrondartikel over opvoeden met een handicap met Jo-Ann Snel
|
‘Er moeten toch meer ouders met een lichamelijke handicap zijn?’ Wat moet je doen als je zoontje naar zijn kamer op de eerste verdieping vlucht? Terwijl je hem aan het vertellen bent, dat hij zijn broertje niet mag pesten. Ga je hem achterna naar boven om te zeggen dat dit gedrag absoluut niet door de beugel kan? Eigenlijk was je nog niet uitgepraat, maar zo snel en makkelijk loop je hem nou eenmaal niet achterna de trap op. Vraag je aan je oudste dochter of ze weer haar broertje van zwemles gaat halen, net nu ze geconcentreerd aan haar huiswerk zit? Als je zelf naar het zwembad loopt, ben je de hele dag uitgeput. Stel dat je je baby niet goed in je armen kan houden. Hoe geef je die kleine dan toch de fles en hoe doe je hem of haar in bad? Kortom, een lichamelijke handicap heeft gevolgen voor jezelf, maar ook voor de kinderen en hun opvoeding. |
.jpg) |
Dilemma’s
Alle ouders willen hun kinderen normen en waarden bijbrengen. Je stuurt en begeleidt ze in hun jeugd, zodat je kinderen later leuke en verstandige volwassenen zullen zijn. Ouders met een lichamelijke handicap hebben dilemma’s die wellicht verschillen met die van ouders zonder lichamelijke handicap. Jo-Ann Snel kan hier over meepraten. Ze lijdt aan een erfelijke bindweefselafwijking, die zich na de komst van de kinderen steeds meer manifesteerde. Zodoende is Jo-Ann beperkt in haar bewegingsvrijheid en heeft ze weinig energie:’Ik zit in een elektrische rolstoel en overdag lig ik op bed. Tijdens de periodes dat ik op ben, doe ik wat ik kan. Ik zorg bijvoorbeeld voor de was of ik kook.’
Onmacht
Jo-Ann (31) is getrouwd met Gerrit en heeft twee dochters, Gerianne (11 jaar) en Rebecca (8 jaar). ‘Ik liep zelf gewoon tegen de onmacht aan. Dat de kinderen niet luisteren of dat je er niet achter aan kan als ze weglopen of wat dan ook. Of het loslaten, je doet sommige dingen omdat het moet. Niet omdat je er voor kan kiezen of er zelf voor honderd procent achter staat’, legt Jo-Ann uit. In juni 2005 zette Jo-Ann met haar vriendin Barbara de website www.opvoedenmeteenhandicap.web-log.nl. op. Ze zochten herkenning en antwoorden op vragen, en vonden die voor die tijd niet: ’Mijn jongste is echt een ondernemend grietje. Zij maakte soms echt misbruik van het feit dat ik niet uit bed kon en niet meer zo mobiel was. Hoe moest ik daar mee omgaan? Ik had het er wel eens met mijn vriendin Barbara over, die ook kinderen en een lichamelijke handicap heeft. We hadden op internet al gezocht naar ervaringen van andere ouders, maar konden niks vinden. Maar er moesten toch meer ouders met een handicap zijn?’
Intermobiel
De missie van Jo-Ann spreekt voor zich:’Ik wil vooral bereiken dat mensen weten dat het niet gek is, dat ze soms door hun handicap tegen dingen aanlopen. Dat ze weten dat er de mogelijkheid is om er met anderen over te praten op het forum of de chat.’ Na verloop van tijd veranderen de moeilijkheden met de opvoeding toch ook weer:’ De kinderen zijn nu veel zelfstandiger en kunnen nu al zoveel dingen zelf.’ Vanaf eind maart 2006 is de website opvoeden onderdeel van www.intermobiel.com geworden:‘Op een gegeven moment kwam Stichting Intermobiel met het voorstel om de sites bij elkaar te doen om de krachten te bundelen en dat leek ons wel wat. Want dan zou het mes aan twee kanten snijden. Het zou ons meer naamsbekendheid geven en voor Intermobiel zou het een waardevolle aanvulling voor de website zijn. Sinds die tijd zijn er meer mogelijkheden in de rubriek opvoeden. Zo hebben we nu ook de mogelijkheid voor de spraakchat.’
Jo-Ann vertelt verder:’Ik houd met regelmaat spraakchats over opvoeden, zodat bezoekers ook via de telefoon met elkaar kunnen praten en ervaringen uitwisselen. Dit is zeker prettig voor mensen met weinig handfunctie. Het forum loopt leuk. Je hebt hier alle onderwerpen bij de hand, dus je hoeft niet van het ene naar het andere forum. Ik verzorg naast het gedeelte opvoeden, ook de rubriek aanpassingen. Daarnaast verzorg ik één keer in de twee weken de chat en bezoek ik het forum elke dag. En ik ben ook nog bestuurslid van Stichting Intermobiel.’
Wat is er te vinden in de rubriek www.opvoedenmeteenhandicap.nl?
Veel praktische tips en oplossingen voor het aanpassen van onder andere commode’s en ledikantjes zijn al ingestuurd en staan vermeld bij de pagina aanpassingen. Ook is er een pagina overactiviteiten binnen en buitenshuis als je als ouder een handicap hebt. Kinderen nemen geen blad voor de mond, de leukste en opmerkelijkste uitspraken staan genoteerd bij prietepraat. Er is ook ruimte voor ouders die hun belevenissen en ervaringen met hun kinderen willen delen met anderen. Deze inzendingen worden gerangschikt naar de leeftijd van de kinderen. Zo is er een gedeelte voor kinderen van nul tot vijf jaar en vijf jaar en ouder . Daarnaast is er de mogelijkheid om overdenkingen en ervaringen uit te wisselen over de zwangerschap en over het wel of niet vervullen van een kinderwens. Diverse columns geschreven door ouders met een lichamelijke handicap zijn te lezen in de rubriek bij ons thuis. In de rubriek partner en ouder vind je ervaringen van partners van ouders met een beperking. Links over opvoeden met een beperking staan er ook in.
De ontwikkeling van opvoeden
Intermobiel geeft steeds meer aandacht aan de rubriek opvoeden met een handicap door onder andere de domeinnaam www.opvoedenmeteenhandicap.nl vast te leggen. Daardoor is de rubriek opvoeden beter uit te dragen. Deze link is makkelijk te onthouden in plaats van dat mensen binnen www.intermobiel.com eerst nog de rubriek opvoeden moeten zoeken onder de rubriek informatie. Sinds kort staat daarom de rubriek opvoeden direct op de startpagina, zodat het wel direct zichtbaar is. ‘Ik heb nu ook mijn eigen visitekaartje voor opvoeden met een handicap, zodat ik het makkelijker kan verspreiden en meegegeven op bijvoorbeeld een beurs, cursus of bij de uitreiking van een prijs’, aldus Jo-Ann.
Niet de enige
Een site over opvoeden met een lichamelijke handicap heeft zeker zijn meerwaarde naast andere sites over opvoeding. ’Niet alle ouders zonder handicap begrijpen wat je bedoelt. De herkenning en weten dat je niet de enige bent, kan fijn zijn.’ De inspiratie voor het schrijven van columns, haalt Jo-Ann vooral uit haar eigen ervaringen.’ Het is nog best lastig om aan de hand van ervaringen van anderen iets te schrijven. Ik merk wel dat, nu de kinderen ouder worden, het moeilijker wordt om te schrijven. Ik bedoel daarmee dat de kans dat je in herhaling valt groter wordt.’
Elektrische rolstoel
‘Nu ik de elektrische rolstoel heb, kan ik wat meer. Met hulp van Intermobiel heb ik een elektrische rolstoel uit geprobeerd bij de gemeente, wat erg goed beviel. Sinds de komst van de elektrische rolstoel, ben ik niet meer zo aan huis gebonden en is mijn leven wel veranderd. Ook in de opvoeding zie je dat verschil terug. Ik kan nu met de kinderen mee naar het voetballen. Ik ben gewoon weer wat zelfstandiger, heb meer vrijheid. Maar ik merk ook dat ik mijn situatie redelijk heb geaccepteerd. Ik ben gelukkig met alles wat ik heb en wat ik kan. Ik heb het een plekje kunnen geven, dat ik dus niet altijd kan wat ik zou willen’, evalueert Jo-Ann de situatie.
Actieve ouder
‘Ook draag ik mijn steentje bij aan de voetbalvereniging van de kinderen. Ik kan geen leider zijn of meehelpen met de spelletjes. Maar ik kan wel het wedstrijdsecretariaat doen. Tenslotte ben ik handig met de computer en dat kan ik ook thuis doen. Het neemt niet zo heel veel tijd in beslag en toch doe ik ook wat. De kinderen vinden het ook erg leuk. Het geeft ze het idee dat mama ook meedoet.’ Het is volgens Jo-Ann een win-winsituatie: ‘Ik doe wat voor de vereniging en ben tegelijkertijd bezig met de kinderen.’
Voor vragen en informatie over dit onderwerp, klik hier en mail me via het contactformulier o.v.v. opvoeden
Geschreven door Rosan Wilts m.m.v. Jo-Ann
Geredigeerd door Veroni Steentjes